Salmo

110 Jehovaa hät sägt tau mijn Her: “Set dij an mijn rechten sijr, bet ik dijn fainde uuner dijn fuit uunermåke dau.” 2 Fon Sião Jehovaa däit dai stok fon dijn kraft henraike, un hai sägt: “Dau mank dijn fainde komandijre.” 3 Dij folk däit sich mit fraiwile anbaire in dem dag wen dijn soldåte t’hoopgåe. In fain herligkët, dai kåme fom morgensroot, duu her, däist dijn jonge soldåte upneeme soo as doowdrupe. 4 Jehovaa hät wat forspråke un däit ni aners måke: “Duu büst praister up ümer soo as Melquisedeque!”