Mateus

5 As Jësus dat groot folk saie hät, is de barg rupergåe, hät sich henset un dai wat em någünge kaime nå em. 2 Dun hät hai anfånge eer inlëre. Hai hät soo sägt: 3 “Dai wat waite dat sai God bruuke sin glüklig, weegen God sij Regirung, wat im himel is, höört eer. 4 “Dai wat traurig sin un hüüle sin glüklig, weegen sai ware beschöönt. 5 “Dai wat ruig un fründlig sin, sin glüklig, weegen eer wart dai ër hööre. 6 “Dai wat sër gërn dai gerechtigkët häwe wile sin glüklig, weegen God däit eer geewe wat sai wünsche. 7 “Dai wat dai andrer beduure sin glüklig, weegen sai ware uk beduurt. 8 “Dai wat ain rëgen härts häwe sin glüklig, weegen sai ware God saie. 9 “Dai wat sich anstrenge taum de freere hule sin glüklig, weegen sai ware God sijn kiner nent. 10 “Dai wat måke wat richtig is un ware dårweegen slecht behanelt sin glüklig, weegen God sij Regirung, wat im himel is, höört eer. 11 “Jij sin glüklig wen dai lüür, weegen mij, juuch uutschimpe, slecht behanle un slechte daile oiwer juuch reere, wat loigen sin. 12 Dai profëten sin airer slecht behanelt woore as jij. Dårweegen, fröögt juuch un wart lustig weegen jij ware beloont im himel. 13 “Jij sin dat sult fone ër. Åwer wen dat sult sijne gesmak forlaire däit, wosoo kan dat werer sultre? Dat däit tau nischt mër wijrer doige as taum wegsmijten un ruperperen. 14 “Jij sin dat licht fone wild. Wij koine kain stad wat upm barg is forsteeke. 15 Dai lüür stike ain lamp an un stele dai, ni uuner aine korf, åwer stele dai woo ruper, un dai schint oiwer ale im huus. 16 Neemlig soo, låt juuch licht foir dai andrer schijne, dat sai dat gaures saie wat jij måke un daue juuch Fåter, wat im himel is, låwe. 17 “Jij döre ni denke ik bün kåme taum sägen dat dai Geboote un dat wat dai profëten sreewe häwe kaine wërd mër häwe. Ik bün kåme, ni taum dit sägen, åwer dat dat wat dår in stäit passijre schal. 18 Ik säg juuch dat mit sicherhët: is lichter dai himel un dai ër forgåe as air klair stük fon air woord forgäit, wat in dai Geboote stäit. Ales wat dår in stäit wart passijre. 19 Soo, wee ni dai klänst fon dëse geboote horgt, un lërt dai andrer in dat neemlig måke, wart ni annåme in God sij Regirung, wat im himel is. Åwer wee dai horgt un lërt dai in, wart dai grötst sin in God sij Regirung, wat im himel is. 20 Weegen ik säg juuch, wen jij soo’ne swake gloobe häwe as dai escribas un fariseus, jij ware nij ais in God sijne Regirung rinerkåme, wat im himel is. 21 “Jij häwe höört wat sägt woore is tau juuch früüsche früün: ‘Dau kaine doodmåke. Weegen dai wat aine doodmökt, wart nam gerichtshuus henbröcht taum gericht ware.’ 22 Åwer, ik säg juuch: Jërer dai wat bijbliwt wüütend sin oiwer sijne braurer wart schuldig gericht upm gerichtshuus, un dai wat sijne braurer uutschimpt mit slechte wöör wart schuldig gericht up dem Hauptsach Gericht, un dai wat tau sijne braurer sägt: ‘Duu dögst nischt!’, kan in dai Geena rinerkåme, wat brent. 23 “Wen’s duu wat bringst taum upm altar anbaire un dår andenke däist dat dij braurer wat gëgen dij hät, 24 låt dat dår foir dai altar un gå hen. Dau dij airste mit dijm braurer fordråge un nåheer kåm tröög taum dat anbaire. 25 “Solang as duu mit dijn faind upm weeg büst nam gerichtshuus, dau dij rasch mit dem fordråge. Wen’s duu dat mökst, hai däit dij ni afgeewe tau dem juijs, dai juijs däit dij ni afgeewe tau dem soldåt un dai soldåt däit dij ni inspuune ine kadë. 26 Ik säg dij dat mit sicherhët: Duu kümst dår ni airer ruuter bet’s duu dijne lätste klaine klapersgild betåle däist. 27 “Jij häwe höört wat sägt woore is: ‘Dau dat truugwoord hule.’ 28 Åwer ik dau juuch säge dat jërer ainsig wat bijbliwt nå ain fruug kijke un wünscht eer sich neeme, däit ni mër dat truugwoord hule ine härts. 29 Den, wen dij rechten oog dij lenkt taum wat slechtes måken, rijt dat oog ruuter un smijt wijd weg fon dij. Weegen is beeter ån air oog blijwe as dij gans körper ine Geena smeete wart. 30 Un wen dijn rechten hand dij lenkt taum wat slechtes måken, snijr dai af un smijt dai wijd weg fon dij. Weegen is beeter ån ain hand blijwe as dij gans körper ine Geena kümt. 31 “Is uk sägt woore: ‘Wee sich uutananersrijwe löt fon sijne fruug mut eer aine uutananersrijwsschijn geewe.’ 32 Åwer, ik säg juuch: Wen dai fruug sich kaine ande kërl nåme hät, un nog soo, eer sij kërl däit sich uutananersrijwe låte mit eer, hai hät schuld wen dai fruug sich aine ande kërl neeme däit un sai mökt huurerig. Un dai wat mit ain fruug frigt wat sich uutananersrijwe låte hät, mökt huurerig. 33 “Jij häwe uk höört wat sägt woore is tau juuch früüsche früün: ‘Dau nischt forsprääke ån dat måken, åwer måk wat’s duu tau Jehovaa forspråke häst.’ 34 Åwer, ik säg juuch: Daut nischt forsprääke, oiwer de himel, weegen is God sijn troon, 35 oiwer dai ër, weegen hai mökt sijn fuit dår ruper un oiwer Jerusalém, weegen dai is dai stad fon dem groote Köönig. 36 Dau nischt forsprääke oiwer dijne aigene kop, weegen duu kast ni ain ainsig wit hår swart måke. 37 Låt dat juuch woord “jå”, jå bedüüre däit un juuch “në”, në. Weegen ales wat mër sägt wart as dit kümt fon dem Düüwel. 38 “Jij häwe höört wat sägt woore is: ‘Oog for oog un tään for tään.’ 39 Åwer, ik säg juuch: Wen air slecht mit dij is, dau dat ni tröögtåle, åwer wen dij air an rechten sijr in’t gesicht hoogt, hul em uk dai linken sijr hen. 40 Un wen air dij nam gerichtshuus henbringe wil taum dij tüüg häwe, låt mit dem uk dijn langjak, 41 un wen air wat macht hät dij andriwt taum mit em anerdhalw kilomëter gåe, gå mit em drai kilomëter. 42 Wen dij air wat forlangt, geew dem dat. Gå ni dem uutm weeg wat dij wat forlange wil taum borgen. 43 “Jij häwe höört wat sägt woore is: ‘Lijb dijne nåwer un dau dijne faind hasse.’ 44 Åwer, ik säg juuch: Daut bijblijwe juuch fainde lijbe un bliwt bijm beeren for dai wat juuch slecht behanle daue, 45 dat jij wijse kiner sin fon juuch Fåter, wat im himel is, weegen hai mökt dat dai sün oiwer dai slechte un gaure lüür schint un hai löt dat reegne oiwer dai gerechte un ungerechte. 46 Den, wen jij lijbe dai wat juuch lijbe, wat fone beloonen häwe jij? Dai wat stüür neeme, måke sai dat uk ni soo? 47 Un wen jij fründlig sin bloos mit juuch folk, is dat wat bewunrig? Måke dai andrer folker dat uk ni soo? 48 Soo, jij muite åne fëgels ware soo as juuch himlisch Fåter åne fëgels is.