Salmo

27 Jehovaa is mijn licht un dai wat mij rert. Wee däit mij ängste? Jehovaa is dai wat mij behüütet in mijn leewend. Fon wem dau ik angst häwe? 3 Nog wen feel soldåte gëgen mij kåme, mijn härts wart kain angst häwe. Nog wen krijg gëgen mij måkt wart, lijkerst soo ik dau mijne gloobe behule. 4 Ain dail dau ik tau Jehovaa forlange, Dit dau ik suike: in Jehovaa sij huus al dåg fon mij leewend wåne, Taum saien dat Jehovaa gaud is, Un mij bewunre mit sij huus. 7 Höör mij, ach Jehovaa, wen ik bijre dau; Dau mij helpe un dau mij antwoore. 8 ... Ik dau dij gesicht suike, ach Jehovaa. 9 ... Duu büst dai wat mij helpe däit; Dau mij ni forlåte un ni mij besijdlåte, ach God, wat mij rere däit. 10 Lijkerst wen mij papa un mijn mama mij forlåte däire, Jehovaa däit mij anneeme. 11 Dau mij inlëre in dijne weeg, ach Jehovaa, Lenk mij in der richtig weeg, weegen mijn fainde. 12 Dau mij ni afgeewe tau dai wat gëgen mij sin, Weegen falsh tüügen sin gëgen mij kåme, Un sai daue mij mit slechtigkët behandle. 13 Gans sicher ik häw gloobe dat ik saie dau Jehovaa sijn gaurigkët up dat land fon dai wat leewe daue. 14 Dau up Jehovaa luure; Wäs koråschlig un stark im härts. Jå, dau up Jehovaa luure.