Êxodo

2 “Dau tau dai Israeliten säge dat sai trööggåe daue un hüte uprichte daue foir Pi-Hairote, tüschen Migdol un dai meer, foir Baal-Zefon. Jij muite hüte uprichte dicht bij dai meer, foir Baal-zefon. 11 Sai häwe tau Moisés sägt: “Is dår kair graw in Egito dat’s duu oos na sandland henbröcht häst, dat wij hijr doodblijwe? Wat häst duu tau oos måkt? Woweegen häst duu oos fon Egito ruuterhålt? 12 Wij hare dij al in Egito sägt: ‘Låt oos in freere un eskravs sin tau dai lüür fon Egito.’ Weegen is beeter eskrav sin tau dai lüür fon Egito as hijr, in dat sandland, doodblijwe.” 13 Dun hät Moisés tau dat folk sägt: “Daut juuch ni ängste. Daut stramblijwe un saie wosoo Jehovaa hüüt juuch rere däit. Jij daue ni mër saie dai egípcios wat jij hüüt saie daue. 14 Jehovaa selwst däit for juuch kämfe un jij daue stil blijwe.” 19 Dun, dai wår God sij ängel, wat güng foirweeg fon Israel folk, is weggåe un is nå hijner bleewe un dai wolk wat foir eer wäir, is gåe un is hijner eer bleewe. 20 Soo is sai bleewe tüschen dai soldåte fon Egito un fon dat folk fon Israel. In aine sijr, dat wolk däir ales düüster måke; in dai anerd sijr däir ales licht schijne ine nacht. Soo ine nacht ain grup is ni nå der anerd kåme. 21 Dun hät Moisés dai hand oiwer dai meer hoogmåkt un, dai gans nacht oiwer, Jehovaa hät dai meer upmåkt doir ain stark wind wat fone lest kåme däir, un den dai land uunerm im meer is dröög woore, un dai meer is indailt woore. 22 Dun sin dai israeliten doir dai meer gåe woo dat land dröög wäir un dai wåter an eere linken un rechten sijr, sin soo as ain groot muur woore. 23 Dai egípcios sin eer någåe, un al dai hingste fon Farao, em krijgwåge un dai soldåte wat rijre däire sin ine meer hijner eer gåe. 24 Ine nacht oiwer, Jehovaa hät uutm wolk keeke tau dai soldåte fon Egito un hät måkt dat dai soldåte fon Egito beängstlig woore sin. 25 Hai hät dai röör fon eer wåge looslåte, un is swår wääst dai fuire. Dun häwe dai egípcios sägt: “Wiman’s fon dai wegloope, weegen Jehovaa däit eer behüüte un is gëgen dai egipcios.” 26 Dun hät Jehovaa tau Moisés sägt: “Dau dijn hand oiwer dai meer hoogmåke, dat dai wåter tröögkåme däit oiwer dai egípcios, oiwer eere krijgwåge un dai wat rijre daue.” 27 Moisés hät glijk dai hand hoogmåkt oiwer dai meer un den, as dag woore is, dai meer is werer soo woore as dai airste wäir. Dai egípcios häwe forsöcht sich alaine fone wåter rere, åwer Jehovaa hät eer ine meer smeete. 28 Dai wåter is tröögkåme oiwer dai wat ine meer rinergåe sin taum dai israeliten någåe, oiwer dai krijgwåge un oiwer dai soldåte fon Farao wat rijre däire. Går kain is oiwrig bleewe. 30 Soo, an dem dag, Jehovaa hät Israel rert fon dai lüür fon Egito, un Israel hät dai lüür fon Egito dood saie am së. 31 Israel hät uk saie dai groot kraft fon Jehovaa sij hand, wat hai benutst hät gëgen dai lüür fon Egito un dat folk hät anfånge an angst häwe taum Jehovaa un gloobe häwe an Jehovaa un an Moisés wat em dijne däir.