Provérbios

7 Dai wat formånt der wat spot, wart ni ërt. Un dai wat formånt der wat slecht is, däit sich selwst wat schåre. 8 Formån ni der wat spot, weegen dai wart dij hasse. Formån der klauke un dai wart dij lijbe. 9 Lër der klauke in un dai wart nog kluiker. Lër der gerechte in un dem sij kenen wart mër. 10 Angst häwe im Jehovaa ni gefale is dat anfang fon dat klaukhët un dai Hailigst kene is forståen. 12 Wen’s duu klauk büst, dat is gaud tau dij selwst. Åwer wen’s duu spote däist, bloos duu warst dat alaine dråge. 17 “Dai gestålen wåter is suit un dat brood wat haimlig geete wart smäkt gaud.”