Isaías

11 Fon Jessé sijn stuwe kümt ain frisch telg ruuter. Un fon sijne wördels air frisch sop giwt frucht. 2 Un dai hailig gaist fon Jehovaa is oiwer em, dai gaist fone klaukhët un fon forståen, un dai gaist fon formånen un fon dai angst taum ni Jehovaa gefale. 3 Un dai angst taum ni Jehovaa gefale wart sijn lust sin. Hai wart ni gerichte nå dat wat dai oogen saie, däit ni bloos formåne nå dat wat dai oore hööre. 4 Hai däit dai gewöönlige mit gerechtigkët gerichte, un mit fornünftigkët giwt formånen tau dai fråme upe ër bijståe. Hai wart dai ër fornichte mitm stok fon sijne lipe un wart dai slechte taum dood bringe. 5 Mit dai gerechtigkët wart sich dai ansnele, un mit dai reälligkët wart dai sijn hüfte anbijne. 6 Dai wijldhund wart t’hoop sin mit dem klaine schåp, un dai bunttijger däit sich t’hoopleege mit dai seeg. Dat kalw, dai lööw un dai fet stark ware ale t’hoop sin, un air klair jong däit dai këre. 7 Dai kau un dai beer freete t’hoop upe wër, un eer jonge tijre lëge inernaner. Dai lööw wart stroo freete t’hoop mit dem bule. 8 Air klair kind wat nog suuge däit wart speele in der slang eer loch, un dat kind wat ni mër suuge däit wart sijn hand in der giftige slang eer nest rinermåke. 9 Wart kair schåren mër måkt, un ni mër wart wat slechtes anrijt up mijm hailige barg, weegen gans sicher dai gans Ër wart ful mit Jehovaa sij kenen, soo as dat wåter der aigen meer bijdekt. 10 An dem dag wart dai wördel fon Jessé ain saichen tau dai folker sin. Dai fon al gëgende suike belërungs fon em, un em sijn wånstel wart herlig ware.