Isaías

7 Wee is soo as ik? Dat dai dat bekandmökt, dat dai sägt un mij dat wijse däit! Dat dai säge däit dat wat nog kümt un dat wat nog passijre däit, soo as ik måkt häw fon dai tijd an as ik dai früüsche folk måkt häw. 8 Daut juuch ni taudul ängste, låt ni dat dai angst juuch oiwerhand nimt. Häw ik ni jërer ainsig fon juuch dat airer sägt un bekandmåkt? Jij sin mijn tüügen. Giwt dat irgënds air anerd God? Në, is kain anerd felsen, ik ken kaine anert.’”‏ 9 Ale dai wat gemåkt daile måke sin unnüte, un dai daile wat sai måkt häwe un sodul lijbe koine eer in går nischt mithelpe. Soo as een tüügen, sai saie nischt un waite nischt. Dårweegen, daue sich schääme dai wat eer måkt häwe. 27 Dai wat sägt tau dem daipe wåter: ‘Damp uut! Ik dau al dijn flüss uutdrööge’. 28 Dai wat oiwer Ciro sägt: ‘Hai is mij praister un däit mijne ganse wile måke’; dai wat oiwer Jerusalém sägt: ‘Dai wart werer upbuugt’ un oiwer dat Godeshuus: ‘Sij fundament wart uutlegt.’”