Salmo

119 Fröölig sin dai reälle in sijne weegs, wat nå Jehovaa sijn geboote gåe. 9 Woo kan air jong sich rëgen hule in sijne weeg? Dat hai uppasst un nå dij woord leewt. 18 Dau mijn oogen upmåke dat ik klår sai kan Dai faine daile fon dijne lei. 24 Däit mij sër gefale dat wat’s duu sägst taum mij andenke helpe, is soo as air mësch wat mij formåne däit. 31 Ik dau mij anhule an dat wat’s duu sägst taum mij andenke helpe wat ik måke mut. Ach Jehovaa, låt ni dat ik beschåmt war. 32 Ik häw loope taum dijne weeg fon dijn geboote någåe, weegen mökst plats up dårtau in mij härts. 34 Geew mij forstand, dat ik dijn lei horge kan un dat ik mij an dai hule kan mit mijn ganse härts. 36 Måk dat mij härts horgt dat wat’s duu sägst taum mij andenke helpe. Låt mij ni grootoogen häwe. 37 Låt mijn oogen ni saie dat wat åne wërd is. Dau mij leewig låte in dijne weeg. 42 Den, dau ik der antwoore wat oiwer mij spot, weegen ik forlåt mij up dij Woord. 46 Foir köönigs wart ik oiwer dijn belërungs fortele Un ik wart mij ni schääme. 61 Dai slechte sijn strike sin üm mij, åwer ik dau dijn lei ni forgeete. 63 Ik dau mij hule an ale wat dij wërd geewe daue un an dai wat dijn ordnung hule. 66 Dau mij inlëre dere gaure forstand un dat kenen, Weegen ik dau glööwe an dijn geboote. 71 Is gaud wääst dat ik eelends doirset häw, weegen soo häw ik dijn geboote lërt. 76 Ik bir dat dij reäl lijb mij trööste däit, nå dat wat’s duu tau mij forspråke häst. 97 Woo dul dau ik dijn lei lijbe! Der ganse dag dau ik oiwer eer grüüwle. 98 Dij geboot mökt mij kluiker as mijn fainde, Weegen dai is ümer bij mij. 99 Ik häw mër klaukhët as al mijn schaullërers, Weegen ik dau oiwer dijn belërunge grüüwle. 105 Dij woord is ain lamp tau mijne faut, un ain licht tau mijne weeg. 127 Dårweegen lijb ik dijne geboote mër as dat guld, düler as schijr guld. 128 Soo, denk ik dat al dijn belërungs sin richtig. Ik hass jërer falsch weeg. 130 Dat uutdüüren fon dijn wöör bringt licht. Giwt forståen tau dai wat ni feel beleewt häwe. 145 Ik raup uut mijne ganse härts. Dau mij antwoore, ach Jehovaa. Ik dau dijn geboote horge. 159 Sai wosoo ik dijn geboote lijbe dau! Ach Jehovaa, låt mij leewe weegen dij reäl lijb. 160 Al dijn wöör sin wår un al dijn gerecht gerichten sin up ümer. 161 ... Åwer mij härts hät ëren oiwer dijn wöör. 165 Dai wat dijn lei lijbe häwe groote freere. Nischt mökt dat dai sich forhåke däit. 167 Ik horg dijn belërungs, un ik dau dai dul lijbe. 168 Ik horg dijn ordnungs un belërungs, weegen duu wätst ales wat ik måk. 176 Ik bün weggåe soo as air forlåren schåp. Kåm dau dijne dijner suike, Weegen ik häw mij ni fon dijn geboote forgeete.