Daniel

12 “In dai tijdlang Miguel däit upståe, dai groot prins wat ståe däit taum dij folk mithelpe. Un wart ain nood tijd sin, soo as nij ais wääst is, fon dai tijd an wat air folk upkåme is bet dai tijd hen. In dai tijdlang wart dij folk rert, ale dai wat in dai bauk insreewe sin. 3 “Un dai wat gaure forstand häwe daue soo klår schijne soo as dai himels, un dai wat feel nåm gerechtigkët henbringe soo as stërne, up ümer. 4 “Un duu Daniel, hul dai wöör in haimligkët un dau dat bauk taustämple bet dai lätst tijd. Feel ware upsuiken måke, un dat wår kenen wart feel.” 8 Ik häw höört åwer häw ni forståe kreege, dårweegen häw ik frågt: “Ach, mij her, wat giwt den ruuter fon dës daile?” 9 Dun hät hai sägt: “Gå, Daniel, weegen dës wöör muite im haimlig un tau blijwe bet dai tijd fone ën. 10 ... åwer, dai wat klauk sin daue forståe. 13 “Dau bijblijwe bet dat ën. Duu däist uutrooge, åwer in dat ën fone dåg duu däist upståe taum dijn naig krijge.”