Isaías

8 Dat gruin gras däit fordrööge, dai blaum forwelkt, åwer oos God sij woord blijwt up ümer. 11 Soo as air schåpuppasser, däit hai sij fai uppasse. Mit sijn arm däit dai klaine schåp t’hoopbringe Un drögt dai upm arm. Däit dai schåp wat klain häwe wat suuge mit lijb lenke. 26 “Kijkt hoog nåm himel un daut saie. Wee hät dës daile måkt? Is dai wat eer lenket soo as ain groot grup soldåte, sofeel as dat sin. Hai röpt jërer ainsig mit een nåme. Weegen em sijn groot un bewunrig kraft, fëgelt kain ainsig fon eer. 28 Wätst duu dat ni? Häst duu dat ni höört? Jehovaa, dai wat dai wijdst stel fone ër måkt hät, is God up al tijd. Em wart ais nij kaput an un uk ni muir. Kair kan em sijn forstand forståe. 29 Hai giwt kraft tau dem wat muir is un stärkt der wat swak is. 30 Sogår dai jonges ware muir un blijwe åne kraft. Sai forhåke sich un fale. 31 Åwer dai wat up Jehovaa luure, krijge werer kraft. Flaige hoog as dai groote håwke. Daue loope un ware ni oiwermuir, daue gåe un ware ni muir.