Provérbios

4 Måkt juuch ni muir taum rijkhët häwe. Hul an un wijs forståen. 5 Glijk dat’s duu dat saie däist, dat is dår ni mër, weegen dat krijgt flügte soo as dai håwk un däit nåm himel flaige. 15 Mij kind, wen dij härts klauk wart, mij härts däit sich frööge. 16 Wen dijn lip sägt wat richtig is, Ik dau mij inwarts frööge. 20 Hul dij ni mank dai wat feele wijn drinke, Mank dai wat sich fulstope mit flaisch, 21 Weegen dai wat feel drinkt un dai wat feel eete däit ware arm, Un dat släipren däit eer antreeke mit lumen. 22 Horg dijne papa wat måkt hät dat’s duu geboore büst, Un dau ni dijn mama forstööte bloos dårweegen dat sai uld woore is. 23 Dau dai wårhët kööpe un dau dai nij ais forkööpe, uk dai klaukhët, dat formånen un dat forståen. 24 Air gerecht sij papa gans sicher däit juuche. Wee papa is fon aim klauke kind, däit sich frööge weegen dem. 25 Dij papa un dijn mama daue sich frööge, un dai woo’s duu fon geboore büst däit juuche. 29 Wee däit jamre? Wee hät unruigkëte? Wee däit sich ümer tau fortööne? Wee däit ümer tau klåge? Wee däit sich stööte ån dat dat nöörg is? Wee süüt ales doirenaner? 30 Dai wat oft t’hoopkåme taum wijn drinke woo wat mank måkt woore is. 31 Dau ni bijblijwe kijke nam dem wijn, wen dai soo rood blänkre däit ine glas un gäit licht ruuner ine hals, 32 weegen dai bit soo’s ain slang un forgift soo as ain giftig slang. 33 Dijn oogen saie dai daile gans aners as dai wirklig sin un duu däist forkërde daile säge wat fon dijn härts ruuterkåme. 34 Duu warst soo sin soo as air wat sich mir ine meer henlegt, soo’s air wat sich henlegt upm fånstange fone wåtershif. 35 Duu warst säge: “Mij häwes slåe, åwer ik häw kain waidåg fornåme. Mij häwes sër slåe, åwer ik häw nischt fornåme. Wonair dau ik upwäke? Ik mut werer drinke.”