Daniel

41 Un, soo as duu saie häst soo as dai fuit un dai teinen fon dai fuit wäire mit ijser un laim, neemlig soo, dai regirung wart indailt, åwer, dai wart air bits stark sin weegen dai ijser, soo as duu saie häst dai ijser wäir doirenaner mit waike laim. 42 Un soo as dai teinen fon dai fuit, wäire mit ijser un laim, dai regirung wart stark åwer up dai neemlig tijd swak. 43 Soo as duu saie häst dai ijser wäir doirenaner mit waike laim, dai ware doirenaner sin mit dat folk, åwer dai krijge ni sich t’hoophule, soo as dai ijser däit sich ni doirenanermische mit dat laim. 44 “In der dåg fon dës köönige, God fom himel däit aine regirung insete wat nij ais uutrot wart. Un dës regirung wart ni in kain anerd folk sijn häin afgeewt. Dai däit forriwle un mökt taum ën al dës regirunge, un bloos dai blijwt up ümer. 45 soo as duu saie häst dat air stair fon dai barg afsneere woore is, åwer ni doir dai lüür sijn häin, un hät dai ijser, cobre, laim, silwen un guld forriwelt. Dai Groot God hät tau dem köönig sägt wat foiruut passijrt. Dai droom is wår, un dai uutdüüren is taum glööwen.”