Tiago

2 Weegen wij ale daue oos feelmåls forhåke. Wen air nij ais sich, ine wöör, forhåke däit, is air mësch åne fëgel, dai kan uk eer gans körper hule krijge. 3 Wen wij toigel in der tijre eer muul rinermåke dat dai oos horge, den daue wij eer sijne ganse körper lenke. 4 Sai uk dai schife: nog dat dai groot sin un dat wind bringt dem in such, dai ware lenkt doir air klair geschir woo dai sëman hengåe wil. 5 Neemlig soo, dai tung is air klair stük fon oosem körper, åwer däit sich pråle fon groote daile. Daut saie dat naug is bloos ain klain flame taum air groot wald anstike! 6 Dai tung is uk air füür. Dai tung is soo as ain wild mit ungerechtigkët mank dai stüke fon oosem körper, weegen dai däit oos gans körper schåre un däit dat ganse leewend oiwer anstike. Sijn flame kümt fon Geena. 8 Kair mësch krigt sijn tung lenkt. Dai kan ni inlërt ware un däit schåre, ful mit gift wat doodmåke däit. 13 Wee hät forståen mang juuch un is klauk? Dat hai wijse däit, soo as hai beschawe is, doir wat hai måke däit mit fromhët wat kümt fon dai klaukhët. 14 Åwer, wen jij biter ciúme häwe ine härts un strijre, daut ni pråle, daut ni loigen gëgen dai wårhët. 15 Dës klaukhët kümt ni fon båwen; kümt fone ër, fone tijr, fone slecht ängels. 17 Åwer dai klaukhët fon båwen is airst rëgen, nåheer im freere, fornünftig, trecht taum horgen, ful mit barmhärtsigkët un gaure frucht, däit ni aine beeter reekne as der andrer, is åne falschhët. 18 Nog dit, dai frucht fon dai gerechtigkët is ströögt woo freere is taum dai wat freere hule.