1. Coríntios

3 Un wen ik ales geewe dau taum andrer eeten geewe un wen ik sogår mijn körper afgeewe dau taum mij selwst pråle, åwer kain lijb häw, dat hät kaine loon. 4 Dat lijb is geduldig un gaud. Dat lijb is ni afgünig. Däit sich ni pråle, is ni groosartig, 5 däit sich ni unfornünftig hule, söcht ni bloos sijne aigen wile, wart ni licht wüütend. Däit sich ni an dat schåren ankëre. 6 Däit sich ni frööge mit dai ungerechtigkët, åwer fröögt sich mit dai wårhët. 7 Däit al dai daile uuthule, glööwt an al dai daile, luurt al dai daile, gäit foirwärds in al dai daile. 8 Dat lijb wart nij ais al.