1. Tessalonicenses

5 weegen dai gaure nijges wat wij preege daue sin na juuch kåme, ni bloos mit wöör, åwer mit macht, mit hailig gaist un mit ain stark gloobe. Jij waite wat fon sort lüür sin wij for juuch as wij mank juuch wäire. 6 Un jij måke oos nå un der Her, weegen jij häwe dat woord annåme mit feel nood, mit dai lust wat kümt fom Hailig Gaist. 8 Is wår dat, weegen juuch, God sij woord höört is ni bloos in Macedonien un in Akaia, åwer juuch gloobe an God hät sich forströögt up al stele, soo dat wij nischt mër säge bruuke. 9 Weegen sai selwst blijwe bijm fortelen wosoo as wij airst mål oos trufe häwe un wosoo juuch God dijne anfånge häwe, un juuch falsche godes forlåte häwe, taum eskravos sin tau air leewig un wår God.