Ageu

2 “Soo sägt Jehovaa Her fon dai ängels: ‘Dit folk sägt: “Dai tijd is nog ni kåme taum Jehovaa sij huus buuge.”’” 3 Dun is Jehovaa sij woord werer kåme doir dem profët Ageu: 4 “Is nuu tijd taum jij in juuch hüüse wåne mit afgebakt hult tåfels, solang as dit huus in stüken ligt? 5 Nuu, soo sägt Jehovaa Her fon dai ängels: ‘Daut uppasse nå juuch weegs. 6 Jij strööge feel såd, åwer ernte wënig. Eete, åwer ware ni sat. Drinke, åwer häwe nog dörst. Treeke tüüg an, åwer ware ni warm. Wee arbëre däit, forwårt sij loon in ain tasch mitm loch.’” 7 “Soo sägt Jehovaa Her fon dai ängels: ‘Daut uppasse nå juuch weegs.’ 8 “‘Gåt up der barg un bringt hult. Buugt dat huus, dat ik lust häw an dat un dat ik herligkët krijge dau’, sägt Jehovaa.”