Hebreus

12 Den, dat üm oos rümer is ain groot wolk fon tüügen, wij muite besijdlåte ales wat wij dråge un dai süün wat licht oos angrijpe däit. Dat wij loope ån nålåte dat loopen wat foir oos is. 2 doir genau kijke tau dem Oiwerster wat lenke däit un dai wat oose gloobe beeter mökt, Jësus. Doir dai lustigkët wat em foirstelt woore is, hät hai der dood doirset an aim madleposte, ån sich ankëre an der schåm, un hät sich upe troon an rechten sijr fon God set. 3 Jå, daut genau betrachte der wat sofeel swår wöör uuthule hät fon dai sündlige, wat daile måke däire wat ni gaud tau eer selwst wäir, dat jij ni formuire daue un ni nålåte. 6 Jehovaa formånt dai wat hai lijbt; åwer is wår, hai stråwt jërer ainsig wat hai annimt as kind.’ 7 Jij muite foirwärdsgåe taum inlërt ware. God däit juuch behandle soo as kiner. Is air kind wat dai papa ni formåne däit?