Mateus

11 Ik tauwt juuch mit wåter weegen dat jij juuch lëd daue, åwer dai wat nå mij kümt is stärker as ik, un ik bün nijmåls wërd dem sijn strijpeschau uuttreke. Hai däit juuch tauwe mitm hailig gaist un mitm füür. 12 Hai hät dai hark taum sichten ine hand un mökt der plats taum dröögen gans un går rëgen. Hai samelt sijn wëtköörn t’hoop un forwårt dai in schupe, åwer forbrent dat stroo mit füür wat kan ni uutmåkt ware.” 13 Fon Galileia, is Jësus nam Jordão fluss gåe taum João trefe un sich tauwe låte. 14 Åwer João hät wut em forstööre un hät sägt: “Ik bün dai wat’s duu tauwe must, un duu kümst na mij?” 15 Åwer Jësus hät em antwoort: “Låt dat dat soo passijrt, weegen is gaud dat wij dat soo måke, weegen dat is richtig.” Dun hät João em ni mër forstöört. 16 Nå sijn tauwen, Jësus is glijk uutm wåter kåme, un dun is dai himel upgåe un hai hät God sij gaist ruunerkåme saie soo as ain duuw oiwer em. 17 Un air fom himel hät sägt: “Dit is mij lijb kind, wat mij gefale däit.”