1. Samuel

2 Dun hät Davi tau Jehovaa frågt: “Schal ik gåe un dai filisteus doodmåke?” Jehovaa hät tau Davi sägt: “Gå, måk dai filisteus dood un rer Queila.” 3 Åwer Davi sijn soldåte häwe sägt: “Dat wij nuu al angst häwe hijr in Judá, nog mër häwe wij wen wij na Queila hengåe taum krijg måke gëgen dai filisteus soldåte!” 4 Davi hät den werer tau Jehovaa frågt. Un Jehovaa hät em antwoordet: “Gå ruuner na Queila, weegen ik geew dai filisteus af in dijne häin.” 17 Hai hät em sägt: “Dau dij ni ängste, weegen mij papa Saul däit dij ni fijne. Duu warst köönig oiwer Israel un ik war dai twait nå dij. Mij papa Saul wät dat uk.”