João

17 Jësus hät dës daile sägt un, hät sijn oogen hoogmåkt nåm himel, un hät sägt: “Fåter, dai stuun is kåme. Geew dijn kind herligkët, dat dij kind dij herligkët geewe däit, 2 soo as duu em Her måkt häst oiwer al lüür, taum leewend up ümer geewe tau ale wat’s duu em geewt häst. 3 Dit bedüürt leewend up ümer: dat sai dij kenelëre, dai ainsig wår God, un der wat’s duu schikt häst, Jësus Kristus. 4 Ik häw dij herligkët upe ër geewt, un häw der arbëd trecht wat’s duu mij oiwergeewt häst taum måken. 5 Un nuu, Fåter, dau mij herligkët geewe an dijne kand mit dai herligkët wat ik t’hoop mit dij hat häw airer as dai wild wäir. 6 “Ik häw dijne nåme tau dai lüür wat’s duu mij geewt häst bekandmåkt. Sai däire dij hööre, un duu häst mij dai geewt, un sai häwe dij woord horgt. 11 “Ik bün ni mër upe wild, åwer sai sin upe wild, un ik gåe na dij hen. Hailig Fåter, pass eer up weegen dijne nåme, dai nåme wat’s duu mij geewt häst, dat sai ainig sin soo as wij. 12 As ik mit eer wäir, häw eer uppasst weegen dijne nåme, dai nåme wat’s duu mij geewt häst. Un ik häw eer behüütet, un kair is uutråt woore, bloos dat kind fone uutråten, dat passijre schul soo as in dijne Hailig Sriwt stäit. 14 Ik häw eer dij woord geewt, åwer dai wild däit eer hasse, weegen sai daue ni tauhööre tau dai wild, soo as ik uk ni tauhööre dau tau dai wild. 16 Sai hööre ni tau tau dëse wild, soo as ik uk ni tauhööre dau tau dëse wild. 17 Måkt eer hailig doir dai wårhët; dijn woord is dai wårhët. 20 “Ik forlang ni bloos for dës, åwer uk for dai ale wat gloobe an mij häwe doir eer wöör, 21 dat jij ale air sin, soo as duu, Fåter, in ainigkët mit mij büst, dat sai uk in ainigkët mit oos sin, dat dårmit dai wild glööwe däit dat’s duu mij schikt häst. 26 Ik häw eer dijne nåme bekandmåkt un dau bijblijwe der bekandmåke, dat dem lijb woo’s duu mij lijbt häst, in eer sin kan un ik in ainigkët mit eer bün.”