Gênesis

3 Dai slang wäir dat slaust tijr fon ale dai wijltijre, wat Jehovaa God måkt har. Soo, hät dai tau dai fruug sägt: “Is wirklig soo dat God sägt hät, dat jij döre ni fon jërer fruchtboom im Edengåre eete?” 2 Dun hät dai fruug tau dai slang sägt: “Wij koine fon der fruchtbööm in dem Gåre eete. 3 Åwer, oiwer der fruchtboom wat mir im gåre stäit, hät God sägt: ‘Daut dårfon ni eete, në, stöt dår ni raner; süste blijwe jij dood.’” 4 Dun hät dai slang tau dai fruug sägt: “Gewisslig jij blijwe ni dood. 5 Weegen God wät dat, der neemlige dag wen jij fon dem eete, juuch oogen gåe up un jij ware soo as God, den daue jij waite wat gaud is un wat slecht is.” 6 Soo, hät dai fruug saie dat dai frucht fon dem boom gaud wäir taum eeten un dat dai oogen forlang dår up hare, jå, dai boom wäir schöön taum ankijken. Dun hät sai fon dem fruchtboom nåme un hät anfånge dårfon eete. Denåste, as sai t’hoop wäir mit sij kërl, hät sai em dårfon geewt, un hai hät dårfon geete. 7 Dun, eer oogen sin upgåe un sai häwe forspoirt dat sai nåkend wäire. Dårweegen, sai häwe bläärer fon fijgeboom nåme un häwe dai t’hoopnäigt taum sich oiwertreke. 8 Spårer hen, häwe sai Jehovaa God sijn stim höört wat gåe däir in dem gåre, in dai stuun woo air bits wind wäir. Dun, dai kërl un sijn fruug häwe sich forståke fon Jehovaa God mank dai bööm in dem gåre. 9 Un Jehovaa God däir de kërl raupe un däir säge: “Woo büst duu?” 10 Dun, hai hät sägt: “Ik häw dijn stim höört in dem gåre, åwer ik har angst weegen ik wäir nåkend. Dårweegen, häw ik mij forståke.” 11 Dun, God hät em frågt: “Wee hät dij sägt duu wäirst nåkend? Häst duu fon dem boom geete wat ik dij sägt häw schust duu ni eete?” 12 Dai kërl hät sägt: “Is dai fruug wääst wat’s duu mij geewt häst taum bij mij sin. Sai hät mij fon dem boom geewt, dårweegen häw ik geete.” 13 Jehovaa God hät dun tau dai fruug sägt: “Wat häst duu måkt?” Dai fruug hät sägt: “Dai slang hät mij bedråge, dårweegen häw ik dårfon geete.” 15 Un ik dau måke dat’s duu un dai fruug fainde ware, un dat dai wat fon dij afstamt un dai wat fon eer afstamt uk fainde ware. Hai däit dijne kop forkwetsche, un duu däist em sij hak stööte. 18 Dai ër däit tau dij paike un paikeblaume geewe, un duu must dai plant upm eewendland eete. 19 Im swait fon dijn gesicht däist duu brood eete bets duu trööggäist nåm borem, weegen duu büst fon dai nåme woore. Weegen duu büst stow un nåm stow däist duu trööggåe. 21 Un Jehovaa God hät Adam un sijne fruug beklërt mit lang tüüg wat mit tijre fel måkt woore is, taum eer antreke. 23 Mit dit, Jehovaa God hät em ruuterschikt uut dem Eden gåre taum dai ër bearbëre woo hai fon måkt wäir. 24 Un soo hät hai der kërl ruuterschikt, un hät dai kerubijns henstelt an dai kant woo dai sün upkümt fon Edengåre un dai flamrig snid fon ain metser wat up twai kante snijre däir wat åne anhulen sich drëge däir, taum der weeg wachte fon dem boom fom leewend.