Provérbios

27 Dau dij ni grootdaue weegen dat wat’s duu morgen måke wilst, weegen duu wätst ni wat in de dåg foiruut passijre däit. 2 Dat dai andrer dij låwe daue, låw dij ni alaine. Dat air anerd mësch dit mökt, ni duu alaine. 3 Dai stair is swår, un dat sand is nog swårer. Åwer sich argre weegen air wat dum is, is swöner as dai bëd. 4 Dai wuut is slecht un sich wüütre is soo as groot wåter wat ales foråst, åwer wee kan dai ciúme uuthule? 5 Is beeter air mësch klår formåne as dat lijb wat im forsteeken is. 6 Wen air amigo dij stööte däit, nog soo dat is reälligkët. Åwer dai faind däit feel pusse geewe. 9 Ööl un hailig rüükend måke dat härts fröölig, neemlig soo as gaure ümgang wat fon gaur formånen kümt. 10 Låt ni besijd dijn amigo, urer dijn papa sijn amigo, un wen ain unglük passijrt gå ni nå dijn braurer sij huus hen, weegen is beeter air nåwer wat dicht is as air braurer wat wijdaf is. 11 Wäs klauk, mij kind, un måk mij härts fröölig, dat ik ain antwoord geewe kan tau dem wat mij forspote däit. 12 Dai mësch wat forständig is süüt wat gefärlig is un däit sich forsteeke, åwer dai wat ni forständig sin gåe foirwärts un krijge dai stråf. 17 Soo’s dat ijser anerd ijser scharpt, soo scharpt uk air mësch dem ande sij gesicht. 21 Dai silwer wart forsmült in dai laimpot un dat guld in dem groot füüråwe. Soo uk wart der mësch wijse wee hai is wen air em låwe däit. 23 Duu schast genau kene wosoo as dijn schåp sin. Pass dijn schåp gaud up.