Lucas

6 Dun sin sai weggåe un sin doir dai gëgend gåe, stel for stel, däire sai dai gaure nijges preege un däire dai lüür up jërer stel kurijre. 23 Dun, hät hai tau ale sägt: “Wen air mij någåe wil mut sijne aigen wile besijdlåte, mut sijne poste taum kwäälen neeme un mij dag for dag ümer nåkåme. 38 Air mësch hät mank dat folk raupt: “Schaullërer, ik dau dij bire dat’s duu mij jong saie schast, weegen hai is mij ainsig kind. 39 Kijk! Kümt air gaist wat em schåre däit, hai däit mit ais srijge un dai gaist mökt dat hai ümfale däit un sitre un schuum uutm mul kümt; däit em sër stööte un löt em ni licht loos. 40 Ik häw tau dijn jüngers birt dat sai schule dëse gaist fon em ruutermåke, åwer sai häwe dat ni måkt kreege.” 41 Jësus hät antwoordet: “Ach lüür åne gloobe wat sich aflenkt häwe, bet wonair mut ik mit juuch bijblijwe un juuch uuthule? Hål dijne jonge hijr hen.” 42 Un dat dai jong näig dår wäir, dai slecht gaist hät em upe ër hensmeete, un hai hät anfånge sitre un schuum uutm mul kåme. Åwer Jësus hät dës gaist streng formånt, hät der jong gesund måkt un hät der papa em afgeewt. 54 As dai jüngers Tiago un João dit saie häwe, häwe sägt: “Her, wilst duu dat wij bire dat füür fom himel kümt un eer uutrot?”