1. Coríntios

6 Åwer braurer bringt anerd braurer upm gericht hen un dat foir dai wat ni dai selwige gloobe häwe as wij! 7 ... Wäir ni beeter ungerechtigkët doirsete? Wäir ni beeter sich schåre låte? 9 Urer waite jij ni dat dai ungerechte ni God sij Regirung ärbe daue? Daut juuch ni forfuire låte. Dai wat huurerig måke, dai wat gemåkt daile anbeere, dai wat sich ain anerd fruug urer anerd kërl neeme, kërls wat sich afgeewe tau andrer kërls, kërls wat dat måke mit andrer kërls, 10 dai spitsbuube, dai wat maine sai häwe ais nij naug un wile ümer mër häwe, dai wat besåpent ware, dai wat andrer uutschimpe un dai wat andrer bedraige, daue ni God sijne Regirung ärbe. 11 Wek fon juuch sin soo wääst. Åwer jij sin rëgen wusche woore, sin hailig måkt woore un is bekand måkt woore in Jësus Kristus dai Her sijne nåme un mit God sijne gaist, dat jij reäl sin. 18 Daut juuch trööghule fon dai huurerig! Irgends ain anerd süün wat air mësch måke däit is ni in sijm körper, åwer wee huurerig bedrijwe däit mökt süün gëgen sijm aigen körper. 20 weegen jij sin köft woore doir aine prais. Den, doir juuch körper, daut God ëre!