1. Pedro

4 Dat Kristus nood doirset hät as air mësch, wäst trecht taum soo denke as hai, weegen wen air nood doirsete däit im körper, dai hät dai süün hijnerlåte, 2 Taum dij rest fon dijne tijd soo as mësch ni mër soo leewe as mesches wünsch, åwer soo as God sijn wile is. 3 Weegen tröög uut jij häwe naug tijd forbruukt in andrer folker eene wile måke, as jij leewe däire åne schåm, ån juuch wünschen hule krijge, in besåpen sin, in fest fijren wat oiwerhand naime, in drinkerig un in forbåren falsch anbeeren. 4 Sai daue ni forståe woweegen dat jij ni bijblijwe daue måke dai neemlige forkërde daile un soigerig as sai, un dårweegen daue sai slecht reere oiwer juuch. 7 Åwer dat ën for al dai daile kümt bald raner. Dårweegen, häwt aine gaure forstand un blijwt wachten oiwer dat gebeed. 8 Oiwer ales, häwt groot lijb air upe andrer, weegen dat lijb dekt feel süün tau. 9 Daut air der andrer gaud upneeme åne brumlen. 13 Gans aners, daut bijblijwe juuch frööge, solang as jij Kristus sijn nood mitmåke, dat jij juuch uk frööge un ware ful mit lustigkët in dai tijd wen sijn herligkët sich wijst. 14 Wen dai andrer juuch schimpe daue weegen Kristus sij nåme, jij sin fröölig, weegen dai gaist fon herligkët, jå, God sij gaist, is oiwer juuch. 15 Åwer, dat kair fon juuch nood doirset soo as air doodmåker, spitsbuub, dai slechter, un dai wat sich mank steekt mank der andrer sijn daile.