2. Tessalonicenses

3 Wij muite ümer God danke weegen juuch, bruirers. Un dit stimt, weegen juuch gloobe däit sër tauneeme, un dat lijb wat jij inenaner häwe wart ümer gröter. 4 Dårweegen daue wij juuch låwe mank God sijn gemainde, weegen dat wat jij uuthule un dai gloobe wat jij wijse daue in al slimhëte un nood wat jij doirsete. 5 Dit ales däit bewijse dat God sij gericht gerecht is, un giwt ruuter dat jij wërd reekend ware tau God sij Regirung, weegen jij daue nood doirsete for dem. 6 Dat is wirklig richtig dat God swårhët tröögbringe däit tau dai wat swårhët bringe tau juuch. 7 Åwer jij, wat swårhët doirsete, krijge hülp t’hoop mit oos, wen dai Her Jësus weese wart im himel t’hoop mit sijn stark ängels, 8 im füür flame, taum dai swårhët tröögtåle oiwer dai wat God ni kene daue un oiwer dai wat dai gaure nijges oiwer Jësus Kristus ni horge daue.