Ezequiel

7 “Duu, kind fom kërl, ik häw dij uutsöcht taum dat Israelfolk uppasse. Wen ik wat säge dau, duu must dat bekandmåke. 8 “Wen ik tau aim slechte säge dau: ‘Gans sicher duu blijwst dood!’ un wen’s duu nischt säge däist dat dai aners wart, dai blijwt dood soo’s air slecht mësch weegen sijn aigen fëgels, åwer dem sij blaud häst duu oiwer dij. 11 Säg tau eer: “Soo sicher as ik leew”, sägt dai Oiwerst Her Jehovaa, “däit mij ni gefale wen air slecht mësch doodblijwt, åwer däit mij gefale wen dai slecht mësch sijne weeg besijdlöt un leewig blijwt. Låt juuch, låt juuch slechte weegs. Woweegen schule jij doodblijwe, ach Israel folk?”’ 32 Duu büst tau eer soo as air lijd fon lijb; sunge mit ain fain stim un gaud speelt mit air dail mit strele. Sai daue dijn wöör hööre, åwer kair däit måke wat dai säge.