Romanos

3 Dat sai ni God sijn gerechtigkët kene däire, åwer däire sijn aigen gerechtigkët insete, sai häwe ni God sijn gerechtigkët annåme. 10 Weegen mite härts däit man gloobe wijse wat lenkt nå dai gerechtigkët, åwer wen man fortele däit, wij daue daile foir ale bekandmåke wat rere koine. 11 Weegen in aim stük fone Hailig Sriwt sägt: “Kair wat sijne gloobe up em wijst wart dat lëd.” 12 Weegen is kair uunerschëd tüschen judeu un grego; dai neemlig Her is oiwer ale un is fraigeewig mit ale dai wat em anraupe. 13 Weegen “jërer dai wat Jehovaa sijne nåme anraupe däit, wart rert”. 14 Åwer wosoo ware sai der anraupe wen sai kaine gloobe an em häwe? Un wosoo ware sai gloobe häwe an em wen sai ni fon höört häwe? Un wosoo ware sai hööre wen kair is wat preege däit? 15 Un wosoo schåle dai preege, wen sai ni schikt woore sin? Soo as sreewe stäit: “Woo fain sin der eer fuit wat dai gaure nijges oiwer gaure daile preege!” 16 Åwer, ni ale häwe dai gaure nijges horgt. Weegen Isaías hät sägt: “Jehovaa, wee hät anglööwt an dat wat wij sägt häwe?” 17 Den, dai gloobe däit någåe wat höört wart. Un dat wat höört wart kümt doir dat woord oiwer Kristus.