Romanos

15 Åwer wij wat stark sin, muite der eer swakhëte uuthule wat ni stark sin un ni måke wat oos selwst gefült. 2 Dat jërer ainsig fon oos, der ande gefale däit in dat wat gaud is tau dem, taum der stärke. 3 Weegen nog nijmåls dai Kristus hät sich selwst gefale, ... 4 Weegen dai ganse daile wat trööguut sreewe woore sin, sin sreewe taum oos inlëre, soo doir oos stramblijwen un doir dai tröösten fone Sriwte, koine wij hofnung häwe. 5 Dat God juuch giwt foirwärtsgåen un tröösten dat jij mank juuch häwe dai neemlige gedanke as Jësus Kristus hat hät, 6 dat jij ainig t’hoop, mit bloos ain stim, ëre daue der God un Fåter fon oos Her Jësus Kristus. 7 Soo, daut air der andrer gaud upneeme, soo as Kristus juuch gaud upnåme hät, dat herligkët tau God geewt wart. 13 Dat dai God wat hofnung giwt, juuch ful mökt mit frööligkët un freere doir juuch upforlåten up em, dat jij sër feel hofnung häwe doir dai macht wat fom hailig gaist kümt. 30 Bruirers un swesters, ik dau juuch bire doir oos Her Jësus Kristus un doir dai lijb fon dem hailig gaist, dat jij juuch anstrenge daue, soo as ik måk, un tau God oiwer mij beere daue, 33 Dat dai God wat freere giwt bij juuch ale is. Amem.