Lucas

6 Ware ni fijw klain fågels for twai klapergild mit wënig loon forköft? Nog soo, God däit kaine fon dai forgeete. 7 Åwer sogår juuch hår upm kop sin ale telt. Daut kain angst häwe, jij häwe mër wërd as feel klain fågels. 11 Wen jij henbrööcht ware foir dai wat recht häwe taum gerichte, wat arbëre tau dai regirunge un wat gerichte, måkt juuch kain kopbreeken wat jij säge urer wosoo jij dat säge taum juuch afreere, urer dat wat jij säge, 12 weegen dai hailig gaist däit juuch inlëre up dai neemlig stum wat jij säge muite.” 15 Dun hät hai eer sägt: “Hult juuch oogen up un passt juuch up fon al sort groot oogen, weegen lijkerst wen air mësch feel hät, sijn leewend kümt ni fon dai daile wat dai hät.” 16 Dun, hai hät eer ain geschicht fortelt: “Aim rijke kërl sij land hät sër gaud ernt. 17 Dårweegen, hai hät sich soo uutdacht: ‘Wat schal ik nuu måke dat ik kain stel häw taum mijn ernt weglege?’ 18 Un hai säär: ‘Ik måk dat soo: ik dau mijn schupen afrijte un dau grötet schupen buuge, un ik dau dår al mij eetwår un al mijn gaure daile in weglege, 19 un ik säg tau mij selwst: “Duu häst feel gaure daile weglegt taum up feel jårelang. Dau dij uutrooge, eet, drink, häw tijdfordrijwen.”’ 20 Åwer God hät tau em sägt: ‘Dum, dës nacht wart dijn leewend wegnåme. Wee wart den ales häwe wat’s duu t’hoopbröcht häst?’ 21 Is dit wat passijrt mit dem wat feel daile mit wërd t’hoopbringe däit, åwer is ni rijk foir God sijn oogen.” 31 Den, daut bijblijwe God sij Regirung suike, un jij daue dës ganse daile uk krijge. 32 Häw kain angst, klain grup schåpfai, weegen juuch Fåter hät gaud fuune, juuch sijne Regirung geewe.