LIJD 154
Dat lijb wart nij ais al
1. Kijk ais rümer dij,
wij sin soo’s ain familg.
T’hoop forneeme wij God sij lijb.
Lijb fijnst duu ais ni
in dës wild fuul waidåg.
Dat hät bloos Jehovaa sij folk.
(ÜMSTELEN)
Dës sort lijb duurt up ümer.
Dat lijb wart nij ais al.
(KOOR)
Lijb! Stark un wår lijb,
wat fon Jehovaa kümt,
Hai lërt dat in.
Wijs ümer feel lijb
soo as Jehovaa wil.
Mit dat lijb stark sin wij.
Dau forneeme dat lijb
wat nij al wart.
2. Wek dåg sin tau swår,
is ni licht foirwärtsgåe,
lijbe helpt oos dat oiwerståe.
Ümer stärke wij
air der ande mit lijb.
Weegen gloobe ainig sin wij.
(ÜMSTELEN)
Dai wår lijb bliwt up ümer.
Dat lijb wart nij ais al.
(KOOR)
Lijb! Stark un wår lijb,
wat fon Jehovaa kümt,
Hai lërt dat in.
Wijs ümer feel lijb
soo as Jehovaa wil.
Mit dat lijb stark sin wij.
Dau forneeme dat lijb
(KOOR)
Lijb! Stark un wår lijb,
wat fon Jehovaa kümt,
Hai lërt dat in.
Wijs ümer feel lijb
soo as Jehovaa wil.
Mit dat lijb stark sin wij.
Dau forneeme dat lijb
wat nij al wart.
Forneem dat lijb
wat nij al wart.