LIJT 2
Dij nåme is Jehovaa
1. Dai Höögster in dem höögst,
Dij nåme is Jehovaa.
Upt Ër un in dem himel,
Duu büst fon ale tijd.
Air ëren is tau oos;
wij wile tau dij leewe
un låwe dijne nåme;
al folk un in al land.
(KOOR)
Jehovaa, Jehovaa,
is kaine andrer God
mit dem nåme un Almächtig;
is kair wat gröter is.
Dat al folk dij schåle kene,
ståe ale up foir dij.
Jehovaa, Jehovaa,
bloos Duu büst God un wij sin dijn.
2. Bloos duu büst dai wår God.
Her, duu büst wat’s duu sin wist.
Dij nåme is Jehovaa;
wij dijne dij mit lijb.
Oos nåme kümt fon dij,
groot lust is dat doch tau oos;
daue ëre un dit preege
un singe t’hoop dit lijt.
(KOOR)
Jehovaa, Jehovaa,
is kaine andrer God
mit dem nåme un Almächtig;
is kair wat gröter is.
Dat al folk dij schåle kene,
ståe ale up foir dij.
Jehovaa, Jehovaa,
bloos Duu büst God un wij sin dijn.
(Sai uk 2 Cr. 6:14; Sal. 72:19; Isa. 42:8.)