KAPITEL 14

Låt dai oiwerste daile klår

Hebreus 8:1

WAT MUST DUU MÅKE? Dau dai lüür helpe jërer stük fon dijn bijblisch preeg ine gedanke krijge. Dau wijse wosoo dai oiwerste daile t’hooppasse daue mit dat wat’s duu doir dai bijblisch preeg inlëre wist.

WOSOO KAST DUU DIT MÅKE?

Dau andenke an dat wat’s duu wist. Wat wist duu doir dai bijblisch preeg? Wist duu dai lüür beschaid geewe, taureere urer lust geewe? Den dau an dit grüüwle wen’s duu denke däist an wat’s duu säge wist. Un dau saie wen dai oiwerste daile dij helpe daue måke wat’s duu doir dai bijblisch preeg wist.

Dau an dit denke: wat daue dai lüür dåroiwer fråge? Wat fon sin dai airst, twait un drür fråg wat air mësch mökt? Un den dau dijn bijblisch preeg in dës ordnung ansrijwe, dat dai lüür dij forståe koine un anneeme wat’s duu sägst.
Låt dai tem fon dai bijblisch preeg klår. Solang as duu dai bijblisch preeg måke däist, dau wek wöör nåsäge wat mit sägen häwe mit dat wat’s duu fortele däist, soo däist duu dai tem klår låte.
Dau ainfach un klår dai oiwerste daile uutdüüre. Suik bloos dai oiwerste daile uut wat besägen häwe mit dai tem un dau dat uutdüüre in dai tijd wat’s duu häst taum dai bijblisch preeg måke. Dau ni sofeel oiwerste daile uutdüüre, dau oiwer air dail fortele, dau ain bits anhule un nåheer dau oiwer dat anerd dail fortele.

Ine anfang fon dijn bijblisch preeg dau dai oiwerste daile säge, dit däit dai lüür helpe forståe wat’s duu säge däist. Taum ën dau dai oiwerste daile nåsäge taum dai lüür helpe dår andenke.