Ik däir bloos an mij selwst denke

WAT IK BELEEWT HÄW:

Doir dai airst jåre lang as ik kind wäir, mijn familg däir in Leipzig, Düütschland, wåne wat gëgen an mit República Tcheca un Polonia is. As ik 6 jåre har, weegen mijn papa sij arbëd, wij sin wegtrekt nå Brasil un nåheer nå Equador.

As ik 14 jåre har, mijn papa un mama häwe mij nå Düütschland schikt taum in ain schaul lëre woo ik uk wåne däir. Dat sai in América do Sul wäire, ik häw müst lëre mij alaine drëge un dårweegen ik däir up mij selwst forlåte un däir mij ni ankëre mit dat wat dai andrer maine däire oiwer mij.

As ik 17 jåre har, mijn papa un mama sin tröögtrekt nåm Düütschland, den glijk as sai kåme sin, ik däir mit eer wåne. Åwer däir ik ni mër eer horge. Dun, mit 18 jåre, ik bün ruuter uutm huus gåe.

Ik däir feel daile måke in dai neemlig tijd in mijn leewend taum ruuterfijne woweegen wij leewe daue. Ik häw uunersöcht feel grups lüür un woo sai leewe däire taum waiten wat mij best gefale däir. Un dat hät mij sicherhët geewt dat, dat best dail taum måken wäir rëse taum oos gans bewunrig Ër kene airer as dai lüür dai gans foråse däire.

Mit mijn motorrad ik häw rëst fon Düütschland bet África. Åwer glijk nåheer, ik bün trööggåe nåm Europa taum mijn motorrad trechtmåke. Bits nåheer, ik bün upm praia in Portugal gåe. Dår, ik häw uutsöcht wijrer rëse mitm schif.

Dår, häw ik ain grup juugende kent un sai däire sich inrichte taum rësen doir dai Atlântico meer un ik bün mit eer gåe. In dai rës, ik häw Laurie kent wat nåheer ik häw mit eer frijgt. Airste wij bëd sin rëse gåe mitm schif nåm dai ilhas do Caribe. Den, wij sin kord tijd bleewe in Porto Rico un sin trööggåe nå Europa. Wij wule air klair schif kööpe un ain motor in dai rinermåke. Wij wule in dai schif wåne. Åwer, drai månats nåheer, wij häwe müst dit ales upschupse weegen dai Marinha fon mijn land hät mij raupe tau soldåt sin.

Doir ain jår un drai månats lang woo ik in dai Marinha fon Düütschland arbët häw, Laurie un ik häwe frijgt un anfånge häwe oos rës üm dai wild rümer inrichte. Bits airer as in dai Marinha arbëre, wij häwe dai üünerst stük fon air klair schif köft. As ik in dai Marinha arbëre däir, häw ik anfånge dai stüken t’hoopsete tau air hail klair schif. Wij wule in dai schif wåne un rëse dai gans wild doir. In dai halw tijd, as ik anhule häw ine Marinha arbëre, un airer as ik dat schif trechtmåkt häw, Jehovaas Tüügen häwe tau oos preegt un wij häwe anfånge dai Bijbel lëre mit eer.

DAI BIJBEL HÄT MIJN LEEWEND ANERS MÅKT:

Am anfang, häw ik dacht ik brüükt ni mijn leewend ümstele. Ik har al mij t’hoopsrijwe låte un har al sin låte an rooken. (Efésios 5:5) Dat wij wule doir dai wild rëse, ik däir maine mij leewend benutse taum dai daile saie wat God måkt hät wäir sër wat gaures taum måken.

Åwer, ik müst mijn leewend aners måke, uphaupt soo as ik beschafe wäir. Ik wäir sër groosartig un däir sër up mij selwst forlåte, dårweegen däir bloos denke an dai daile wat ik al måkt har un an dai daile wat ik måke forståe däir. Ik däir bloos an mij selwst denke.

Aine dag, häw ik dai Preeg upm Barg leest, wat dai mëste lüür kene daue. (Mateus, kapitels 5 bet 7) As ik anfånge häw dat leese, dat hät mij sër nijglig låte dat wat Jësus sägt hät oiwer frööligkët. Hai hät sägt dai wat fröölig sin, sin dai wat hunger un dörst häwe. (Mateus 5:6) Åwer ik däir ni forståe woo hunger un dörst frööligkët bringe küün. Doir dai bijbelstuun, ik häw forståe dat Jësus däir oiwer dai daile säge wat wij bruuke taum starke gloobe häwe un dat wij waite schåle dat wij bruuke God taum fröölig sin. Dat is wirklig soo as Jësus sägt hät: “Fröölig sin dai wat waite dat sai God bruuke daue.” (Mateus 5:3)

Nå dat wij anfånge häwe dai Bijbel lëre in Düütschland, wij sin wegtrekt nå França un nå Italia. Up jërer stel woo wij kåme sin, wij däire Jehovaas Tüügen fijne. Ik häw mij sër bewunert mit dat wår lijb un ainigkët wat sai wijse däire. Ik häw saie dat ine ganse wild wäire sai ale bloos air familg. (João 13:34, 35) Mitm tijd, ik un Laurie häwe oos tauwe låte soo as Jehovaas Tüügen.

Nå mijn tauwen, ik bün bijbleewe aners måke soo as ik beschafe wäir. Ik un Laurie sin riner rëst mitm schif in dai África. Nåheer sin wij doir rëst dai Atlântico meer bet wij henkåme sin in Estados Unidos. Doir dës tijd lang woo wij doir dai meer rëst sin, wat feel wåter üm oos rümer wäir, häw ik saie dat, foir dem wat ales måkt hät ik wäir går nischt. Wäir ni sër feel taum måken in meer, den ik har sër feel tijd un häw anfånge dai Bijbel leese. Ik häw mij sër bewunert mit dai geschichte oiwer Jësus sijn leewend hijr upe Ër. Hai wäir gans åne fëgels, hai däir ales måke forståe, lijkerst soo hai wul nij ais sich groot daue urer sich groot wijse. Hai däir ni an sich selwst denke, åwer an sijn Fåter in himel.

As ik grüüwelt häw an Jësus sijn leewend, häw saie dat ik müst God sij Regirung in airst stel in mijn leewend måke un ni mijn wile måke. (Mateus 6:33) As wij in Estados Unidos henkåme sin, wij häwe uutsöcht dår wåne un oos hule an Jehovaa dijne un anbeere.

WOO DAI BIJBEL MIJ HULPE HÄT:

Airer, ik däir bloos up mij selwst forlåte, åwer ik har kain sicherhët dat ik dai best uutsuiken måke däir. Nuu, ik låt dat Jehovaa wat gans klauk is mij lenke däit. (Isaías 48:17, 18) Ik dau uk waite woweegen wij leewe daue: Jehovaa dijne un anbeere un andrer lüür helpe oiwer em lëre.

Dat Laurie un ik dai formånen fon dai Bijbel någåe daue, oos forfrigt leewend is sër stark woore un Jehovaa hät oos seegent mit ain fain määke wat uk Jehovaa kent un lijbe däit.

Dit bedüürt ni dat ales in oos leewend ümer richtig geewe däit, åwer mit Jehovaa sijn hülp, wij wile ni anhule Jehovaa dijne un wile ümer up Jehovaa oos forlåte. (Provérbios 3:5, 6)