Klaagliederen

4 O hoe dof wordt het glanzende goud, het goede goud!*+

O hoe worden de heilige stenen*+ uitgestort aan het boveneinde van alle straten!+

 2 Wat de kostbare zonen van Si̱on betreft,+ zij die afgewogen werden tegen gelouterd goud,*

O hoe zijn zij geacht als grote kruiken van aardewerk, het werk van de handen van een pottenbakker!+

 3 Ja, zelfs jakhalzen hebben de uier geboden. Ze hebben hun welpen gezoogd.

De dochter van mijn volk wordt wreed,+ als struisvogels in de wildernis.+

 4 De tong van de zuigeling heeft aan zijn gehemelte gekleefd van dorst.+

Kinderen zelf hebben om brood gevraagd.+ Er is niemand die [het] aan hen uitdeelt.+

 5 Zelfs zij die aangename dingen aten, zijn met ontzetting geslagen op de straten.+

Zelfs zij die werden grootgebracht in karmozijn,+ hebben ashopen moeten omarmen.+

 6 De [straf voor de] dwaling van de dochter van mijn volk wordt ook groter dan de [straf voor de] zonde van So̱dom,+

Dat als in een ogenblik ondersteboven werd gekeerd, en waarheen geen handen zich [hulpvaardig] uitstrekten.+

 7 Haar nazireeërs+ waren reiner dan sneeuw;+ zij waren witter dan melk.

Zij waren in feite roder+ dan koralen; hun glans was als de saffier.+

 8 Hun aanzien is donkerder geworden dan de zwartheid zelf. Zij zijn niet herkend op de straten.+

Hun huid is verschrompeld op hun gebeente.+ Ze is even dor geworden als een boom.

 9 Beter af zijn degenen gebleken die vielen door het zwaard+ dan degenen die vielen door de hongersnood,+

Want dezen kwijnen weg,* doorboord uit gebrek aan de opbrengst van het open veld.

10 Zelfs de handen van meedogende vrouwen hebben hun eigen kinderen gekookt.+

Zij zijn als brood der vertroosting voor iemand geworden tijdens de breuk van de dochter van mijn volk.+

11 Jehovah heeft zijn woede voltrokken.+ Hij heeft zijn brandende toorn uitgestort.+

En hij ontsteekt een vuur in Si̱on, dat haar grondvesten verteert.+

12 De koningen der aarde en al de bewoners van het productieve land* hadden niet geloofd+

Dat de tegenstander en de vijand de poorten van Jeru̱zalem zouden binnenkomen.+

13 Wegens de zonden van haar profeten, de dwalingen van haar priesters,+

Waren er in haar midden die het bloed van rechtvaardigen vergoten.+

14 Zij hebben rondgedoold als blinden+ op de straten.+ Zij zijn bezoedeld met bloed,+

Zodat niemand hun kleren kan aanraken.+

15 „Uit de weg! Onrein!”,+ hebben zij hun toegeroepen. „Uit de weg! Uit de weg! Raakt niet aan!”+

Want zij zijn dakloos geworden.+ Ook hebben zij rondgedoold.+ Men heeft onder de natiën gezegd: „Zij zullen niet weer als vreemdelingen vertoeven.+

16 Het aangezicht van Jehovah heeft hen verdeeld.+ Hij zal hen niet meer aanzien.+

De mensen zullen stellig zelfs de priesters geen consideratie betonen.+ Zij zullen stellig zelfs de grijsaards geen gunst betonen.”+

17 Terwijl wij nog zijn, blijven onze ogen tevergeefs smachten naar hulp voor ons.+

Tijdens ons rondkijken hebben wij uitgezien naar een natie die geen redding kan brengen.+

18 Zij hebben onze schreden nagejaagd,+ zodat wij niet op onze openbare pleinen kunnen lopen.

Ons einde is genaderd. Onze dagen zijn ten volle verstreken, want ons einde is gekomen.+

19 Sneller dan de arenden van de hemel zijn onze achtervolgers gebleken.+

Op de bergen hebben zij ons heftig achtervolgd.+ In de wildernis hebben zij op ons geloerd.+

20 Zelfs de adem* van onze neusgaten,+ de gezalfde* van Jehovah,*+ is gevangen in hun grote kuil,+

Degene van wie wij hebben gezegd: „In zijn schaduw+ zullen wij onder de natiën leven.”+

21 Heb uitbundige vreugde en verheug u,+ o dochter van E̱dom,+ gij die woont in het land Uz.+

Ook aan u zal de beker* worden doorgegeven.+ Gij zult dronken worden en u in naaktheid vertonen.+

22 Uw dwaling, o dochter van Si̱on, is ten einde.+ Hij zal u niet* weer in ballingschap voeren.+

Hij heeft zijn aandacht op uw dwaling gericht, o dochter van E̱dom. Hij heeft uw zonden blootgelegd.+