55 Maar La̱ban stond ’s morgens vroeg op en kuste+ zijn kinderen* en zijn dochters en zegende hen.+ Toen ging La̱ban op weg om naar zijn eigen plaats+ terug te keren.*

10 De ogen van I̱sraël nu waren dof van ouderdom.+ Hij kon niet zien. Bijgevolg bracht hij hen dicht bij hem, en toen kuste hij hen en omhelsde hen.+ 

50 Toen viel Jo̱zef op het aangezicht van zijn vader+ en barstte over hem heen [gebogen] in tranen uit en kuste hem.+ 

39 Al het volk ging er nu toe over de Jorda̱a̱n over te trekken, en de koning zelf trok over; maar de koning kuste+ Barzi̱llai en zegende+ hem, waarna deze naar zijn plaats terugkeerde.