2 Daarop zond Ize̱bel een bode naar Eli̱a en liet zeggen: „Zo mogen de goden* doen,+ en zo mogen zij daaraan toevoegen,+ indien ik morgen om deze tijd uw ziel niet gelijk zal maken aan de ziel van elk van hen!” 

7 Hoe kan ik u* hierom nog vergeven? Uw eigen zonen hebben mij verlaten en zij blijven zweren+ bij wat geen God is.*+ En ik bleef hen verzadigen,+ maar zij gingen ermee voort overspel te bedrijven,+ en naar het huis van een prostituee gaan zij in drommen.