2 „Ik slaap, maar mijn hart is wakker.+ Daar is het geluid van mijn beminde die klopt!”+

„Doe mij open,+ o mijn zuster, mijn metgezellin, mijn duif, mijn onberispelijke!+ Want mijn hoofd is vol van dauw, mijn haarlokken van de druppels van de nacht.”+

28 Verlaat de steden en verblijft op de steile rots,+ GIJ bewoners van Mo̱ab, en wordt als de duif die zich nestelt in de oorden van de opening der groeve.’”+

16 Ziet! Ik zend U uit als schapen te midden van wolven;+ geeft er daarom blijk van zo omzichtig als slangen+ en toch zo onschuldig als duiven te zijn.+