26 Terstond zei de vrouw wier zoon de levende was tot de koning (want haar innerlijke gevoelens+ werden jegens haar zoon opgewekt,+ zodat zij zei): „Neem mij niet kwalijk,+ mijn heer! Geeft haar het levende kind. Brengt het in geen geval ter dood.” Al die tijd zei die andere vrouw: „Noch van mij noch van u zal het worden. Snijdt maar in tweeën!”+