17 Dan zal op die dag inderdaad mijn toorn tegen hen ontbranden,+ en ik zal hen stellig verlaten+ en mijn aangezicht voor hen verbergen,+ en zij moeten tot iets worden dat verteerd zal worden; en vele rampspoeden en noden moeten hen treffen,+ en zij zullen op die dag stellig zeggen: ’Is het niet omdat onze* God niet in ons midden is dat deze rampspoeden ons* hebben getroffen?’+ 

6 En zij werden verbrijzeld, natie tegen natie+ en stad tegen stad, omdat God zelf hen in verwarring hield met elke soort van benauwdheid.+ 

11 Wanneer haar takjes zijn verdord, zullen vrouwen die er komen, [ze] afbreken [en] ze aansteken.+ Want het is geen volk met een scherp verstand.+ Daarom zal zijn Maker het geen barmhartigheid betonen, en zijn eigen Formeerder zal het geen gunst betonen.+

10 Maar zíȷ́ werden weerspannig+ en maakten dat zijn heilige geest zich gegriefd voelde.+ Nu veranderde hij in een vijand+ van hen; hijzelf streed tegen hen.+ 

10 Want vóór die dagen werd het niet mogelijk gemaakt dat er loon voor de mensen* was;+ en wat het loon van de huisdieren betreft, iets dergelijks was er niet;* en voor wie uitging en voor wie binnenkwam was er geen vrede vanwege de tegenstander,*+ aangezien ik alle mensen tegen elkaar bleef opzetten.’+