34 „En aan het einde van de dagen+ sloeg ik, Nebukadne̱zar, mijn ogen op naar de hemel,+ en mijn eigen verstand keerde toen tot mij terug; en ik zegende de Allerhoogste zelf,+ en Degene die tot onbepaalde tijd leeft, roemde en verheerlijkte ik,+ want zijn heerschappij is een heerschappij tot onbepaalde tijd en zijn koninkrijk duurt van geslacht tot geslacht.+ 

9 En telkens wanneer de levende schepselen heerlijkheid en eer en dankzegging brengen+ aan Degene die op de troon is gezeten,+ Degene die tot in alle eeuwigheid leeft,+ 

6 en hij zwoer bij Degene die tot in alle eeuwigheid+ leeft,+ die de hemel en wat daarin is en de aarde en wat daarop is en de zee en wat daarin is,* heeft geschapen:+ „Er zal geen uitstel* meer zijn;+