Veelgestelde vragen
Waarom zou Satan een slang gebruikt hebben om met Eva te praten?
▪ Misschien bent u het ermee eens dat, zoals op bladzijde 8 is besproken, Satan de kracht was achter de slang die met Eva sprak. Het staat vast dat de Bijbel dat leert. Maar het kan zijn dat u zich afvraagt waarom een machtige geest een slang zou manipuleren zoals een buikspreker een pop gebruikt.
Volgens de Bijbel zijn Satans tactieken „kuiperijen” of „listen”, en dit voorval bewijst dat wel (Efeziërs 6:11; vtn.). Wat we in Eden zien, is geen fabel over een pratend dier, maar een beangstigend voorbeeld van een knappe strategie bedoeld om mensen van God weg te lokken. Hoe dat zo?
Satan koos zijn doelwit met zorg. Eva was het jongste met verstand begiftigde schepsel in het universum. Satan maakte gebruik van haar onervarenheid en stelde zich ten doel haar met een list van het rechte pad af te brengen. Door zich te verschuilen achter een slang, een erg sluw dier, camoufleerde Satan slim zijn eigen brutale en eerzuchtige bedoelingen (Genesis 3:1). Bedenk ook wat hij bereikte door het te doen lijken of de slang sprak.
Ten eerste trok Satan Eva’s aandacht en slaagde hij erin die vast te houden. Ze wist dat slangen niet praten; haar man had alle dieren een naam gegeven, ook dit dier, waarschijnlijk na het zorgvuldig bestudeerd te hebben (Genesis 2:19). Vermoedelijk had ook Eva dit sluwe dier geobserveerd. Satans truc wekte dus Eva’s nieuwsgierigheid; ze ging zich concentreren op het enige in de hele tuin dat voor haar verboden was. Ten tweede lag het voor de hand welke conclusie Eva zou trekken als de slang zich schuilhield in de takken van de verboden boom. Zal ze niet geredeneerd hebben dat dit lagere schepsel, dat niet praten kon, zelf van die vrucht had gegeten en nu wel kon praten? Als de vrucht zo’n uitwerking op een slang kon hebben, wat zou die dan voor haar kunnen betekenen? We kunnen onmogelijk zeker weten wat Eva dacht en of de slang een hap van de vrucht had genomen, maar we weten wel dat toen de slang tegen Eva zei dat de vrucht haar „als God” zou maken, ze bereid was die leugen te geloven.
Ook Satans woordkeus onthult veel. Hij zaaide twijfel in Eva’s geest door te suggereren dat God haar iets goeds onthield en nodeloos haar vrijheid inperkte. Het succes van Satans plan hing ervan af of Eva haar eigenbelang zwaarder zou laten wegen dan haar liefde voor de God die haar alles had gegeven wat ze had (Genesis 3:4, 5). Helaas werkte Satans strategie; Eva en Adam hadden geen van beiden in hun hart de soort van liefde en waardering voor Jehovah ontwikkeld die van hen verwacht mocht worden. Is dat niet hetzelfde wat Satan in deze tijd promoot: je laten leiden door eigenbelang en die keuze goedpraten?
Wat valt er echter te zeggen over Satans motief? Wat wilde hij bereiken? In Eden probeerde hij zowel zijn identiteit als zijn motief te verbergen. Maar na verloop van tijd openbaarde hij zich. Toen hij Jezus op de proef stelde, wist hij natuurlijk dat vermommingen geen zin hadden. Dus drong hij er zonder meer bij Jezus op aan zich voor hem neer te werpen en een daad van aanbidding jegens hem te verrichten (Mattheüs 4:9). Kennelijk laat Satan zich al heel lang drijven door jaloezie. Hij is jaloers op de aanbidding die naar Jehovah God gaat. Hij heeft er alles voor over om die aanbidding te belemmeren of voor God onacceptabel te maken. Hij vindt het heerlijk ons zover te krijgen dat we God ontrouw worden.
De Bijbel onthult onmiskenbaar dat Satan als een doorgewinterde strateeg te werk gaat. Gelukkig hoeven we ons niet net als Eva om de tuin te laten leiden, „want wij zijn niet onwetend van zijn bedoelingen” (2 Korinthiërs 2:11).