Wist u dit?
Hoe werden in Bijbelse tijd brieven verstuurd?
Een Perzische koerier
Officiële berichten van de Perzische regering over nationale belangen werden toevertrouwd aan een postdienst van de staat. Het Bijbelboek Esther beschrijft hoe het Perzische systeem werkte: „Hij [Mordechai] dan schreef in naam van koning Ahasveros en deed de verzegeling met de zegelring van de koning en zond geschreven documenten door de hand van de koeriers te paard, die op postpaarden reden welke in de koninklijke dienst werden gebruikt, zonen van snelle merries” (Esther 8:10). Ook het Romeinse Rijk had zo’n dienst voor overheids- en militaire berichten.
Privépost, zoals brieven die de apostel Paulus en anderen schreven, mocht niet met dat systeem verstuurd worden. Als iemand rijk was, kon hij de brief door een slaaf laten bezorgen. Maar de meeste mensen zullen dat hebben gevraagd aan kennissen of zelfs vreemden die de goede kant opgingen. Familie, vrienden, soldaten of kooplui waren allemaal potentiële postbezorgers. Wel belangrijk was natuurlijk hoe betrouwbaar de bezorger was en of hij voorzichtig met de brief zou omspringen. De Bijbel laat doorschemeren dat Paulus minstens een paar van zijn brieven toevertrouwde aan andere christenen die op reis waren (Efeziërs 6:21, 22; Kolossenzen 4:7).
Hoe ging kopen en verkopen in het oude Israël?
Reliëf van een fruitmarkt
Israëls economie concentreerde zich op landbouw, veeteelt en ruilhandel. Er werden bij stadspoorten markten gehouden, want sommige poorten zijn blijkbaar genoemd naar de goederen die daar werden verhandeld. Zo heeft de Bijbel het over de „Schaapspoort”, de „Vispoort” en de „Schervenpoort” (Nehemia 3:1, 3; Jeremia 19:2). De Bijbel spreekt ook over de „straat van de bakkers” in Jeruzalem, en over allerlei handelswaar (Jeremia 37:21).
Hoe zat het met de prijzen? Een Bijbelcommentaar zegt: „Prijzen schommelden uiteraard door de eeuwen heen, en het is moeilijk te zeggen wat de prijs was van een bepaald product in een specifieke periode en plaats.” Toch blijkt uit oude bronnen, waaronder de Bijbel, dat er zelfs toen al inflatie was. In de oudheid werden er bijvoorbeeld slaven verhandeld. Jozef werd verkocht voor twintig zilverstukken, misschien sikkelen. Dat was in de achttiende eeuw v.Chr. waarschijnlijk de gemiddelde prijs voor een slaaf (Genesis 37:28). Driehonderd jaar later was dat dertig sikkelen (Exodus 21:32). Tegen de achtste eeuw v.Chr. was de prijs vijftig sikkelen (2 Koningen 15:20). En twee eeuwen later, in de Perzische tijd, kostte een slaaf wel negentig sikkelen of meer. Blijkbaar zijn prijsstijgingen niet alleen iets van deze tijd.