Anderen bereiken door middel van de evangelieprediking
1 Toen Jezus op aarde was, vond hij de evangelieprediking zo belangrijk dat hij zei: „Ik moet ook aan andere steden het goede nieuws [evangelie] van het koninkrijk Gods bekendmaken” (Luk. 4:43). Wanneer hij aan de evangelieprediking deelnam, besteedde hij derhalve vele uren van de dag aan het verbreiden van het goede nieuws. Soms was hij bereid om zijn rust op te offeren en zelfs niet eens te eten ten einde belangstellende mensen omtrent zijn hemelse Vader te onderwijzen (Mark. 6:31-34). Wat een hulp was zo’n houding om anderen te bereiken!
2 Paulus legde ten aanzien van de evangelieprediking dezelfde houding als Jezus aan de dag. Hij voelde het als een verplichting waarvan hij zich diende te kwijten (1 Kor. 9:16). Voel jij ook de dringende noodzakelijkheid om een aandeel aan de prediking te hebben? Paulus was bereid zijn „ziel” te geven ten einde dit werk te verrichten (Hand. 20:24). Hoe nuttig kan zo’n houding voor ons zijn wanneer wij de ons toegewezen evangelieprediking verrichten.
3 Er zijn vele manieren waarop wij de evangelieprediking kunnen verrichten en degenen kunnen bereiken die de waarheid zoeken. Jezus beklemtoonde het persoonlijke contact bij de mensen thuis (Matth. 10:11-13). Hij ging ook van stad tot stad en van dorp tot dorp (Matth. 9:35). Paulus gaf getuigenis „op de marktplaats [aan] hen die daar toevallig waren” (Hand. 17:17). Hij gaf ook getuigenis aan mensen die zo maar bijeen waren (Hand. 16:13). Filippus gaf getuigenis aan een reiziger op de weg (Hand. 8:26-30). En Andréas gaf getuigenis aan een naast familielid (Joh. 1:40, 41). Wij hebben dus vele uitstekende voorbeelden ter navolging.
4 Misschien heb je wanneer je naar een kringvergadering reist, de gelegenheid om iemand door middel van de evangelieprediking te bereiken. Of misschien kun je tijdens de vakantie op informele wijze met iemand spreken. Zo nu en dan zul je tijdens je vakantie misschien familieleden bezoeken die niet in de waarheid zijn, maar die wellicht geneigd zijn naar een informeel gesprek over de bijbel te luisteren.
5 Terwijl wij van de ene stad naar de andere reizen en bij een benzinestation stoppen om te tanken of bij een restaurant om te eten, vinden wij misschien een gelegenheid om getuigenis te geven aan een pompbediende of een kelner. Misschien vragen zij waar wij vandaan komen en of we van onze tocht genieten. Zo’n gelegenheid kan zich voordoen wanneer wij naar een congres of kringvergadering reizen of daarvan terugkeren en misschien kun je dan wat lectuur achterlaten en er aldus aan meehelpen het „goede nieuws” te verbreiden en het waarheidszaad in het hart van zulke mensen te planten. Of misschien doen er zich tijdens ons verblijf in een hotel gelegenheden voor om een gesprek met de manager of iemand van het personeel te hebben. Natuurlijk kunnen wij in dergelijke gevallen ook door ons gedrag een getuigenis geven. — Tit. 2:1-14.
6 Misschien is er ook gelegenheid om getuigenis te geven in gebied dat niet vaak bewerkt wordt. Sommige gemeenten zouden misschien landgebied kunnen bewerken en aldus mensen kunnen bereiken. Andere gemeenten hebben in hun gebied wellicht recreatieoorden waar veel mensen tijd in vakantiehuisjes doorbrengen die tijdens de zomer bereikt zouden kunnen worden.
7 Misschien maken wij gebruik van het openbaar vervoer en zouden dan een gesprek kunnen aanknopen met iemand die in de bus, trein of tram naast ons zit. Wanneer mensen reizen, praten zij soms graag over de wereldtoestanden, het achteruitgaan van openbare diensten of andere onderwerpen die tot een bijbels gesprek leiden.
8 Tijdens onze evangelieprediking in augustus kan de maandaanbieding van 3 boeken voor ƒ 2,50 op doeltreffende wijze worden gebruikt. Het zou dus goed zijn om lectuur bij je te hebben.
9 Er staan dus vele gelegenheden voor ons open om het evangelie te prediken terwijl wij alle naar waarheid zoekende mensen trachten te bereiken. Wij hebben voortreffelijke voorbeelden van getrouwe mensen in het verleden die zich er volledig aan hebben gewijd een grondig getuigenis te geven, omdat zij zich verplicht voelden het hun door Jehovah God en Jezus Christus opgedragen werk ten uitvoer te brengen. Sommigen deden dit werk van huis tot huis en anderen predikten op informele wijze, zoals op de markt, aan de zeeoever of als zij op reis waren. Wij kunnen hetzelfde doen en de vreugde ontvangen die men ervaart wanneer men aan de evangelieprediking deelneemt. Het is onze opdracht zoveel mogelijk mensen te bereiken. De resterende tijd in dit samenstel van dingen is beperkt. Wij dienen al het mogelijke te doen om het werk van de evangelieprediking te voltooien.
10 Zou het derhalve niet goed zijn wanneer wij persoonlijk en als gezinsgroep dit werk tot een onderwerp van ons gebed maken en misschien een gebed opzenden voordat wij van huis gaan? Jehovah zal onze krachtsinspanningen beslist zegenen wanneer wij hem laten weten dat het onze wens is deze zomer zoveel mogelijk mensen door middel van de evangelieprediking te bereiken.