Het goede nieuws aanbieden — Als pionier
1 Oorspronkelijk had het woord „pionier” een militaire betekenis. Het had betrekking op een geniesoldaat, iemand die vóór het eigenlijke leger uitging en bruggen, wegen en loopgraven bouwde. Ook nu nog doet de term „pionier” denken aan iemand die op een bepaald terrein baanbrekend werk verricht, onverschrokken is en vooruitrukt totdat hij zijn doel heeft bereikt. Het is vermeldenswaard dat Webster’s Third New International Dictionary als een van de definities onder „pionier” vermeldt: „Een volle-tijdwerker van de Jehovah’s Getuigen.”
2 Jezus heeft baanbrekend werk verricht met betrekking tot leven en redding. Volgens de Revised Standard Version wordt hij in Hebreeën 12:2 dan ook terecht beschreven als „de pionier [archègos] . . . van ons geloof”. Onvermoeid predikte hij het goede nieuws van het Koninkrijk. Het werk dat zijn Vader hem te doen had gegeven, te voleindigen, was als „voedsel” voor hem (Joh. 4:6, 34). Kunnen wij ons Model vollediger navolgen door eveneens als een moedige pionier te dienen? — 1 Petr. 2:21.
3 Velen hebben deze gezegende dienst op zich genomen. Tien jaar geleden leverden er in ons land gemiddeld elke maand 604 gewone pioniers en 659 hulppioniers bericht in. Gedurende de eerste tien maanden van het dienstjaar 1991 heeft elke maand een gemiddeld aantal van 1030 gewone pioniers en 997 hulppioniers bericht ingeleverd. Een fijne toename, nietwaar? Ongetwijfeld verlangen nog velen meer ernaar hun dienst uit te breiden. Wie kunnen er zoal pionieren?
4 Een pionier in Japan zei: „Enkele jaren geleden dachten velen van ons dat alleen degenen die zich in speciale omstandigheden bevonden, konden pionieren. Het schijnt dat wij het bij het verkeerde eind hadden. Wij komen erachter dat alleen degenen die zich in speciale omstandigheden bevinden, niet kunnen pionieren.” De Index 1986–1989 verwijst op bladzijde 180 naar artikelen waarin voorbeelden staan van jongeren, moeders, vaders, ernstig zieken en hoogbejaarden die in de volle-tijddienst staan. Daaruit blijkt dat wij niet te snel dienen te denken ’in speciale omstandigheden te verkeren waardoor wij niet kunnen pionieren’.
5 Volgens een verslag in De Wachttoren van 15 november 1986 zeggen gehandicapte personen dat zij hun succes als pionierbedienaar aan drie dingen te danken hebben: (1) positieve, van Jehovah God afkomstige leiding via zijn liefdevolle organisatie, (2) niet-aflatende hulp van hun gezin en leden van de christelijke gemeente en (3) een oprecht verlangen om hun dienstvoorrechten te vergroten. De eerste twee punten betreffen voorzieningen die anderen voor ons treffen; het derde punt heeft te maken met onze eigen motivatie. Moet die misschien versterkt worden?
6 Enkele maanden geleden gaf de zoneopziener die Nederland bezocht, in zijn lezing voor het hele land de aanmoediging om ’een geest van zelfopoffering aan de dag te leggen en te trachten de „muur” van een gemakkelijk leventje te doorbreken’. Degenen die na een zelfonderzoek tot de conclusie kwamen dat zij die raad in praktijk dienden te brengen en werkelijk stappen hebben ondernomen om hun dienst uit te breiden, zijn gelukkig gestemd en genieten dagelijks van de vreugdevolle ervaringen die zij in het veld opdoen. Dit is in overeenstemming met de schriftuurlijke gedachte dat geven, in nabootsing van Jehovah, geluk schenkt. — 1 Tim. 1:11; Hand. 20:35.
7 Indien wij ’Jehovah met geheel onze ziel liefhebben en onze naaste als onszelf’, en ons inspannen om te proberen ons leven nog verder te vereenvoudigen, zullen beslist nog heel velen van ons als hulp- of gewone pionier kunnen dienen (Matth. 22:37-39). En degenen met ’speciale omstandigheden waardoor zij niet kunnen pionieren’, zullen toch de vreugde kunnen smaken de pioniersgeest te bezitten en de volle-tijdwerkers van harte te ondersteunen. Dit zal leiden tot redding van onszelf en hen die naar ons luisteren, en bovenal Jehovah’s hart verheugen. — 1 Tim. 4:16; Spr. 27:11.