Is er niet meer dan genoeg lucht om te ademen?
WAAROM zullen wij ons zorgen maken om de lucht? Als wij naar de hemel kijken, lijkt ze onbeperkt, niet waar?
Dit lijkt wel zo, maar bedenk dat de astronauten hun eigen luchtvoorraad mee moesten nemen toen zij van de aarde opstegen. Wanneer u per straalvliegtuig reist, moet de hoeveelheid lucht in de cabine kunstmatig op peil worden gehouden.
Hieruit wordt ons één ding duidelijk. Wat dan? Dat er enkele kilometers boven de aarde geen bruikbare luchtvoorraad meer is. De lucht die u kunt inademen wordt slechts in een betrekkelijk smalle strook vlak boven de aarde aangetroffen. Hierin bevindt zich de zuurstof die voor alle mensen en dieren van levensbelang is. Die smalle strook bruikbare lucht is nu ernstig in gevaar.
Het zelfreinigingsproces van de lucht
De atmosfeer rond onze aarde bezit weliswaar een wonderbaarlijk ingebouwd zelfreinigingssysteem. De lucht is als een oceaan met getijden en stromingen in de vorm van winden en van richting veranderende luchtmassa’s. De rook van een paar bosbranden wordt bijvoorbeeld snel verspreid en verdreven. De zwevende vaste deeltjes van de rook worden na verloop van tijd door regen en sneeuw uit de lucht weggewassen. En de gassen?
De lucht op onze planeet is zelf natuurlijk een mengsel van gassen. Ongeveer 78 percent bestaat uit stikstof en ongeveer 21 percent uit zuurstof, de rest uit minimale hoeveelheden argon, kooldioxyde, helium, enzovoort. Opmerkelijke processen zorgen ervoor dat dit mengsel niet verandert.
Het tijdschrift Time zegt: „Dit mengsel [wordt] met angstwekkende nauwkeurigheid in stand gehouden door planten, dieren en bacteriën” die de gassen in evenredige hoeveelheden gebruiken en weer afgeven. „Het gevolg is een gesloten systeem, een gebalanceerde, uitgewogen kringloop, waarbij niets wordt verkwist en alles meetelt.”
Die nauwkeurigheid is inderdaad frappant. Kooldioxyde komt bijvoorbeeld qua volume in een verhouding van slechts ongeveer één op drieduizend in de lucht voor. Als mensen en dieren lucht inademen, gebruiken zij zuurstof en ademen kooldioxyde uit, maar planten doen precies het tegenovergestelde. Ze nemen kooldioxyde op en geven zuurstof af, waardoor het evenwicht bewaard blijft.
De bliksem schiet door de lucht en vormt met de stikstof een verbinding die door de regendruppels naar de aarde wordt gebracht. Daar gebruiken de planten het om te groeien. De planten worden op hun beurt door dieren opgegeten of ze sterven af en vergaan. Bacteriën die op de afgestorven planten en de mest van dieren inwerken, geven weer stikstof aan de lucht af. De kringloop is gesloten.
Sommige op natuurlijke wijze vrijgekomen gassen kunnen in voldoende hoeveelheden gevaarlijk zijn — zoals de ozon die u na een onweer ruikt, doch het zelfreinigingssysteem van de lucht rekent hier vaak binnen enkele uren of dagen mee af. Ze worden, nadat ze door de plantengroei aan de lucht zijn onttrokken of gewoon langzaam op de aarde zijn neergekomen, door regen en sneeuw weggespoeld.
Wel, waarover zullen wij ons dan nog zorgen maken? Over veel!
Hoe de toestand veranderd is
Er zijn bewijzen dat de mens dit wonderbaarlijke evenwicht ernstig aan het verstoren is. Het is altijd zo geweest dat de zelfreinigingsprocessen in de atmosfeer de vervuiling de baas konden blijven en de lucht zuiver konden houden.
Thans is de toestand echter zo dat de inbreng van verontreiniging groter wordt dan de produktie van gezuiverde lucht. Het „hemelgewelf” boven de Verenigde Staten, Japan, Duitsland en andere landen wordt voortdurend volgestuwd met gassen en stofdeeltjes die oververzadiging veroorzaken. De natuurlijke kringloop wordt aldus overbelast.
Al de lucht boven de Verenigde Staten is, naar men meent, thans in zekere mate verontreinigd. Merk op wat volgens de Register van New Haven door de geleerden is ontdekt: „Het laatste spoortje zuivere lucht dat het centrum in de Verenigde Staten heeft waargenomen, was bij Flagstaff in Arizona, maar het is zes jaar geleden verdwenen, toen . . . de luchtverontreiniging vanuit de Californische kust de noordelijke stad in Arizona bereikte.”
De biofysicus W. Curby zegt dat de voortdurende verontreiniging een enorme wolk zwevend vuil heeft veroorzaakt die permanent boven de hele oostkust van de Verenigde Staten hangt. Hij zegt: „Er worden thans boven de oostkust meer vuildeeltjes de lucht ingeslingerd dan er worden uitgezeefd.”
En de vervuiling komt op de hele aarde voor.
Het Duitse blad Der Spiegel bericht over het gemiddelde in dat land: „De luchtverontreiniging in de Bondsrepubliek [West-Duitsland] is al zeven maal zo erg als in de V.S.”
In Japan doen de mannen van de verkeerspolitie in Tokio thans niet langer dan enkele uren achtereen dienst. Dan gaan zij naar medische posten om zuurstof in te ademen. Cafés en winkelgalerijen in Tokio hebben automaten die het winkelende publiek van zuurstof voorzien.
De toestand is zo ernstig dat geleerden op een dampkring-onderzoekcentrum in de Verenigde Staten hebben voorspeld dat, als het zo doorgaat, „binnen 10 of 15 jaar van nu af alle mannen, vrouwen en kinderen op dit halfrond een gasmasker zullen moeten dragen om buiten in leven te kunnen blijven. De straten zullen grotendeels verlaten zijn. De meeste dieren en veel planten zullen uitgestorven zijn”.
„Ik zie er niets van”
Veel luchtverontreiniging bestaat in de vorm van deeltjes — roet en stof. De huisvrouw die haar vensterbank sopt, kan erover meepraten, evenals de man die zijn wagen wast.
Misschien leeft u echter in een gebied waar de lucht dikwijls blauw is. Er valt weinig of geen roet op uw vensterbanken of auto. U denkt dan wellicht dat u geen last hebt van luchtverontreiniging.
Houd echter in gedachten dat de meeste luchtverontreiniging onzichtbaar is. U ziet er niets van. En meestentijds ruikt u er ook niets van. Vergis u echter niet — waarschijnlijk is de luchtverontreiniging er toch in de vorm van onzichtbare gassen, waarvan sommige dodelijk vergif zijn wanneer er maar genoeg van wordt opgenomen. En zelfs het geregeld inademen van kleine hoeveelheden ervan zal uw gezondheid beslist niet ten goede komen.
Een van die onzichtbare vervuilers is koolmonoxyde. Het is kleurloos, reukloos, smaakloos — en dodelijk. Indien u uw automotor in een gesloten garage zou laten draaien, zou de koolmonoxyde in uw longen en uw bloed terechtkomen en de capaciteit van uw rode bloedlichaampjes om zuurstof te transporteren, verminderen. U zou sterven door zuurstofgebrek.
Miljoenen mensen in veel steden lijden reeds aan ’zuurstofondervoeding’, voornamelijk ten gevolge van het steeds toenemende aantal auto’s. Volgens een zekere inlichtingenbron wordt in slechts tien bepaalde stadsgebieden in de Verenigde Staten elk jaar ongeveer 25 miljoen ton onzichtbare koolmonoxyde uit auto’s de lucht ingeslingerd.
De atmosfeer bevat normaal wat zwavel ten gevolge van verneveld zeewater en vulkanische gassen. Geleerden schatten echter dat de auto’s, krachtcentrales en verwarmingsinstallaties van de mens thans elk jaar ongeveer 73 miljoen ton zwaveloxyden de atmosfeer inschieten. Als de lucht vochtig is, worden die in druppeltjes zwavelzuur omgezet en hierdoor gaat metaal roesten, wordt steen en marmer weggevreten, het zuurgehalte in meren en rivieren verhoogd en de longen van de mens aangetast.
Het tijdschrift Scientific Magazine zegt dat verschillende soorten rook en koolwaterstof (normaal onschadelijk) die uit auto’s en fabrieken stromen, onder de invloed van zonlicht en de katalytische werking van stikstofoxyden gedeeltelijk worden omgezet in „peroxyden” en „ozoniden”. Het tijdschrift voegt eraan toe: „Deze verbindingen zijn de giftigste luchtvervuilers die men kent. Ze veroorzaken reeds beschadigingen aan planten in concentraties in de lucht van één op 10 miljoen.”
Geen wonder dat bronchitis, astma en allerlei ademhalingsstoornissen snel toenemen. De snelst toenemende doodsoorzaak in de Verenigde Staten is emfyseem, een ziekte die in de stad New York gedurende de laatste tien jaar met wel 500 percent is toegenomen.
Wat kunt u nu doen? Verhuizen naar zonnig Hawaii met zijn blauwe lucht? Doch Hawaii meldt thans een verdubbeling van het aantal ademhalingsstoornissen gedurende de laatste paar jaar. Waarom? Luchtverontreiniging.
Er moet natuurlijk ergens een oplossing zijn. De lucht is duizenden jaren lang met, zoals de mensen zeggen, „angstwekkende nauwkeurigheid” zuiver gehouden. Wie heeft hierop toegezien? Zou hij dan niet de aangewezen Persoon zijn om het probleem op te lossen?
Behalve lucht moeten wij echter ook water hebben om te kunnen leven. Wat voor toestand treffen wij daar aan?
[Diagram op blz. 7]
(Zie publicatie voor volledig gezette tekst)
ZUURSTOFCYCLUS
Planten nemen kooldioxyde op, geven zuurstof af
Dieren en mensen nemen zuurstof op, geven kooldioxyde af
STIKSTOFCYCLUS
Bliksem verbindt stikstof met zuurstof. Regen brengt dit naar de aarde
Groene planten verschaffen voedsel aan dieren en mensen
Bacteriën nemen uit de lucht stikstof op die de planten gebruiken
Bacteriën werken in op rottende planten en mest van dieren; geven stikstof weer aan lucht af. Andere bacteriën brengen voedsel voor planten voort