Hoe drugs van invloed zijn op u en uw omgeving

ZELF bent u misschien geen gebruiker van drugs, maar zoveel personen zijn dit wel, dat u er ongewild toch de invloed van ondervindt.

Verslaafden aan drugs terroriseren de mensen op straat en in hun huis. Naar verluidt begaan zij in de Amerikaanse grotestadsgebieden de helft van alle misdrijven(!) en leveren derhalve een wezenlijke bijdrage tot de vrees om nog ’s avonds alleen in het donker op straat te gaan.

Naar wordt bericht stelen zij ook jaarlijks meer dan $2.000.000.000 aan koopwaar uit winkels, met het gevolg dat winkeliers hun prijzen verhogen om hun verlies te compenseren. Drugmisbruik onder werknemers kost Amerikaanse firma’s jaarlijks duizenden miljoenen dollars, een strop die op de consument verhaald wordt in de vorm van hogere prijzen. Jaarlijks besteedt men honderden miljoenen aan bestrijdingscampagnes — waarvoor de belastingen moeten worden verhoogd.

De invloed van het druggebruik kan zich echter op nog andere wijzen in uw leven manifesteren. Op een autosnelweg is de kans niet denkbeeldig dat een bestuurder die „high” is van de drugs frontaal met u in botsing komt. Of misschien valt een lid van uw gezin ten slachtoffer aan het druggebruik — tot voor u onuitspreekbaar verdriet.

Alarmerend epidemisch

Het drugmisbruik heeft duidelijk de omvang van een crisis aangenomen. „Als we over druggebruik spreken, spreken we over miljoenen Amerikanen”, zo schreef wetenschappelijk redacteur A. Blakeslee over de toestand in Amerika; onder deze miljoenen zijn mede volwassenen begrepen „die zich overgeven aan misbruik van alcohol, tabak, slaap- en peppillen en kalmerende middelen, om hun dag door te komen”.

Maar het is inzonderheid de jeugd onder wie dit probleem heerst. Drugmisbruik is op Amerikaanse scholen „een uitermate dodelijke epidemie” geworden, aldus de commissie voor criminaliteit van het Huis van Afgevaardigden vorig jaar juni. De commissie zei:

„Ons onderzoek heeft aan het licht gebracht dat de drugcrisis op onze scholen onze ergste verwachtingen nog verre overtreft. . . . Ze infecteert onze jeugd en besmet onze scholen, een spoor van vernieling achterlatend.”

„Het is slechts het uniek begaafde en bedaarde kind dat in staat is aan de een of andere vorm van drugmisbruik te ontkomen.” — Los Angeles Times, 30 juni 1973.

Ontzet over het probleem, verklaarde president Nixon: „Druggebruik is Amerika’s volksvijand No. 1.” De directeur van een van Newyorks centra voor behandeling van verslaafden, Dr. M. S. Rosenthal, merkte op: „Het gebruik van drugs is pandemisch [epidemisch op wijdverbreide schaal], terwijl geen laag van de maatschappij ervoor gespaard blijft.”

Is dit juist? Hoe is de situatie in uw omgeving?

Uw omgeving aangetast

Komt u in de stad New York, dan zult u aan de ernst van het drugprobleem hoogstwaarschijnlijk niet meer twijfelen. Op elk uur van de dag kunt u daar verslaafden wezenloos ’knikkebollend’ op straat tegenkomen, terwijl er op de scholen een levendige handel is in verdovende middelen.

Het Newyorkse congreslid Ch. B. Rangel schreef: „Heroïne heeft de functionering van ons schoolsysteem totaal ontwricht . . . drugs zijn even gemakkelijk verkrijgbaar als kauwgum; jonge meisjes injecteren zich met narcotica in het berghok en dertienjarigen kopen dope van vijftienjarige handelaars.” En in de andere steden?

Het drugprobleem is daar evenzeer aanwezig. De bekende prof-basketballspeler Nate Archibald stelde vast: „Drugs zijn overal. Niet alleen in New York. In elke stad waar we komen, heb ik ze gezien. Waar je ook gaat, ze zijn er.” Hier volgen enige berichten:

✔ Een subcommissie van de handelscommissie van het Huis van Afgevaardigden, die een onderzoek instelde naar de georganiseerde sport, constateerde: „Druggebruik bestaat, in verschillende mate, in alle sporten en op alle competitieniveaus, een enkele schaarse uitzondering daargelaten.” — Los Angeles Herald-Examiner, 12 mei 1973.

✔ „De Marine onthulde gisteren dat het drugprobleem waarmee ze te kampen heeft, zulke massale proporties heeft aangenomen, dat geen marineschip of marinestation ervan verschoond is, dat er ’in veel gevallen zelfs sprake is van een brandend probleem’.” — San Diego Union, 21 juli 1971.

✔ „De verslavingsgewoonten van gebruikers — waarvan de kosten per dag vaak in de 200 dollar lopen — hebben een golf van misdaad ontketend die direct in verband kan worden gebracht met druggebruik. Autoriteiten schrijven wel 70 percent van Detroits gewapende roofovervallen — en 90 percent van de bankovervallen — aan de toename [van verslaving] toe.” — Newsweek, 28 februari 1972.

✔ „Het druggebruik is in Oklahoma City dramatisch gestegen . . . een achteruitgang is nog niet in zicht.” — The Daily Oklahoman, 17 april 1971.

✔ „Uit een staatsonderzoek naar het druggebruik onder tieners is aan het licht getreden dat meer dan 40 percent van alle leerlingen in de [hoogste] klassen van de middelbare scholen in Massachusetts het afgelopen jaar illegale drugs heeft gebruikt.” — Boston Sunday Herald Traveler and Sunday Advertiser, 27 augustus 1972.

✔ „Uit een uitgebreid onderzoek onder ruim 15.000 middelbare scholieren in Anchorage (Alaska) is gebleken dat 41 percent andere verdovende middelen dan tabak en alcohol heeft gebruikt. — Journal of the American Medical Association, 5 februari 1973.

✔ „Autoriteiten uit Zuid-Californië die zich bezighouden met het drugprobleem, berichten dat tot 80 percent van alle middelbare scholieren experimenteert met onwettige drugs. Jonge mensen komen vaak al in de vijfde klas van de lagere school in aanraking met drugs.” — Up-Look, Deel 1, No. 1.

Waar u ook in Amerika komt — in het oosten, westen, noorden of zuiden — de drugs zijn alomtegenwoordig, zelfs in kleine stadjes. In het Californische Palm Springs heeft het drugprobleem zelfs zulke proporties aangenomen, dat sommige ouders hun kinderen met een bezwaard gemoed naar school laten gaan. In Aspen en Boulder (Colorado) worden drugs in het openbaar gebruikt. Ja, waar men ook komt en waar men ook kijkt, de drugs zijn er, illegaal, maar in niet weg te cijferen mate.

En zelfs al mogen sommigen er anders over denken, hoogstwaarschijnlijk is ook hun omgeving reeds ernstig aangetast door onwettig druggebruik. F. Hilligiest, wiens dertienjarige zoon spoorloos in Houston (Texas) verdween, ondervond dit. ’Ik had geen idee van wat er gaande was’, zo vertelde hij, ’hoeveel knapen en meisjes er rondhangen, drugs nemen, en wat dies meer zij. Maar de eerste drie weken dat we naar David uitkeken, ontving ik een eersterangs-opleiding.’

’Ik was van mening dat pakweg 10 percent van de jongeren in dat leefmilieu, drugs nam’, zo sprak Hilligiest. ’Maar naarmate ik verder kwam, leek het wel of ieders kind erbij betrokken was, zeker ruim 80 percent.’ Ja, het is precies zoals Archibald opmerkte: „Waar je ook gaat, ze zijn er.”

Maar mocht u na het bovenstaande denken dat druggebruik alleen een Amerikaans probleem is, dan hebt u het mis. Hoe is de situatie in andere landen?

Wereldomvattend drugmisbruik

Secretaris-generaal Kurt Waldheim van de Verenigde Naties sprak de woorden: „Het drugmisbruik . . . groeit en neemt nieuwe vormen aan. In sommige landen heeft het de omvang van een nationale ramp bereikt.” De Medical Tribune van 22 november 1972 droeg de kop: „DRUGGEBRUIK ONDER KINDEREN OVER DE HELE WERELD ALGEMEEN.”

Drugmisbruik is ook met name een probleem in Engeland, getuige de verklaring in de Londense Daily Mail: „Illegaal druggebruik heeft momenteel de controleerbare grenzen praktisch overschreden”, en de uitspraak van Dr. H. D. Beckett, voorzitter van het Britse Genootschap ter preventie van verslaving: „Er is waarschijnlijk geen school in heel het Verenigde Koninkrijk waar niet met drugs wordt geëxperimenteerd.”

In Australië is de situatie soortgelijk. De minister van douane, D. L. Chipp, verklaarde: „Ik kan u de verzekering geven dat uw kind, wanneer het dit jaar zijn tienerleeftijd ingaat, vóór het bereiken van de leeftijd van achttien jaar gevaarlijke verdovende middelen of narcotica in de een of andere vorm aangeboden zal hebben gekregen.”

The Spectator, een in Ontario (Canada) verschijnende krant, droeg de kop: „HEROÏNE EPIDEMISCHE DREIGING — NATIONALE CONFERENTIES OVERWOGEN.” In het westen, in Brits Columbia, behoort de heroïnemarkt tot de tien voornaamste bedrijfstakken van de provincie, zo is van goederhand vernomen. Dermate wijdverbreid is de verslaving aan heroïne dat Vancouvers burgemeester de opmerking maakte: „We zouden een leger nodig hebben om opruiming te houden.”

En zo gaat het in land na land. Als een gigantische, dreigende vloedgolf hebben drugs de wereld overspoeld.

Wat is de reden? Waarom gebruiken mensen drugs? Hoe groot is het werkelijke gevaar?