Verstandige beslissingen met betrekking tot onze gezondheid

„STA niet buiten het leven!” Deze Australische slagzin lijkt aanvankelijk misschien een zinloze aansporing, want de meeste mensen willen heus wel leven. Maar deze pakkende leus legt iedereen de plicht op om zich met gezonde activiteiten bezig te houden als hij zijn gezondheid en de kwaliteit van zijn leven wil verbeteren.

De meeste mensen beseffen dat zij in belangrijke mate zelf verantwoordelijk zijn voor hun gezondheid. Een goede of slechte gezondheid is gewoonlijk geen toeval. Bij de meesten van ons bestaat er een rechtstreekse samenhang tussen gezondheid en persoonlijke levensstijl. „Wat u vandaag eet en drinkt, beïnvloedt uw gezondheid van morgen”, luidt een reclameleus.

Dr. Thomas Stachnik, verbonden aan de Michigan State University, merkt op dat ziekte en sterfte bij Amerikanen „niet langer samenhangen met de besmettelijke ziekten die bij de eeuwwisseling heersten; ze houden nu verband met chronische kwalen die samenhangen met onze levensstijl”. En welke levensstijl is het dan die de kosten voor medische zorg omhoogjaagt en zorgt voor een overbezetting van de ziekenhuisbedden?

Dr. Anthony Moore van het Royal Melbourne Hospital in Australië windt er geen doekjes om wanneer hij spreekt van „mensen die zich het bloed uit hun hart en de lucht uit hun longen hebben geworgd met hun sigaretten; die hun lichaam in de vernieling helpen met hun lusteloze lethargie; die met hun vraatzuchtige kaken hun eigen graf hebben gegraven; wier organen zijn weggevreten door de alcohol; wier botten zijn versplinterd door een misdadig roekeloze rijstijl; wier zenuwen tot voorbij het breekpunt zijn uitgerekt op de pijnbank van ambitie of angstige bezorgdheid; wier persoonlijkheid een pest geworden is door drugs; wier nieren zijn aangetast door aspirine; en wier geest is dichtgeslibd met kalmeringsmiddelen”.

Men kan zich natuurlijk op het standpunt stellen, ’Ach, we gaan allemaal wanneer het onze tijd is, dus waarom al die drukte over een goede gezondheid?’ Aangezien echter de gemiddelde levensduur van de mens zowel op bijbelse gronden als op grond van statistische gegevens rond de zeventig ligt, is het verstandig die levensspanne in een relatief goede gezondheid te willen doorbrengen. — Ps. 90:10.

Wie een verstandige levenswijze kiest, heeft dus een wijze medische beslissing genomen. U doet er goed aan om steeds — uw leven lang — erop te blijven letten wat uw lichaam nodig heeft en hoe het reageert op de manier waarop u het behandelt. Bent u vermoeid of mat? Waarom? Is het een gevolg van het verouderingsproces, neemt u te veel hooi op uw vork, is het gebrek aan slaap, of te veel rust en niet genoeg lichaamsbeweging? Bent u boven uw gewicht? Waarom? Is uw voeding evenwichtig afgestemd op wat uw gezondheid ten goede komt of afgestemd op wat u lekker vindt?

U hoeft geen riskante levensstijl te kiezen om toch te mogen zeggen dat u uw leven ten volle hebt geleefd.

Verstandig gebruik van medicijnen en andere geneeswijzen

Niettemin zullen degenen die ziek zijn, wellicht medische hulp nodig hebben en in sommige gevallen zullen medicijnen genezing moeten brengen. Voor bijna iedere aandoening worden echter medicijnen of andere therapieën aangeprezen. Bovendien staan mensen bloot aan een constant spervuur van reclame die hen ervan moet overtuigen dat zij allerlei middeltjes, vitaminen, kruiden, behandelingen, tonicums en wat al niet nodig hebben tegen ieder hoestje, kuchje, koutje, en elk pijntje en kriebeltje. Een onderzoek onthulde dat 90 procent van alle symptomen waarvoor mensen hulp zoeken, door het lichaam zelf genezen kan worden zonder de hulp van pillen, vitaminen, kruiden, behandelingen of medicijnen.

Zoals een recent onderzoek in de Verenigde Staten aantoonde, gebruikte een op de drie personen die zichzelf als gezond beschouwden, vrij verkrijgbare geneesmiddelen en bijna een op de vier slikte door een arts voorgeschreven medicijnen.

Denk niet dat bepaalde medicijnen, vitaminen, kruiden of behandelingen onschuldig zijn omdat u er in het verleden zonder enige merkbare bijwerking gebruik van hebt gemaakt, of dat u er uit preventieve overwegingen mee moet doorgaan. Het is hiermee als met alcohol: hoe langer men het medicijngebruik of een andere therapie blijft voortzetten, des te groter de kans dat zich later bijwerkingen of ziekten ten gevolge van overmatig gebruik voordoen. Deze bezorgdheid is vooral gerechtvaardigd bij door artsen voorgeschreven medicijnen, aangezien onderzoekingen hebben aangetoond dat ten minste twee op de vijf patiënten die op doktersvoorschrift medicijnen gebruiken, te lijden hebben van een of andere bijwerking!

In plaats van uw toevlucht te nemen tot medicijnen of andere remedies omdat ze nu eenmaal beschikbaar zijn en voor zover zich laat aanzien geen bijwerkingen vertonen, doet u er verstandig aan vast te stellen hoe effectief het medicijn of de therapie in werkelijkheid is. De schade die erdoor kan worden aangericht of de nodeloze kosten ervan kunnen wel eens zwaarder wegen dan de voordelen waarop men hoopt.

De aandacht vestigend op de gevaren die erbij betrokken zijn, stelde een Australische krant de vraag: „Hoe kunt u weten of u een goede dokter hebt?” De volgende vraag was toen: „Krijgt u iedere keer [dat u uw dokter bezoekt] een recept?” Als het antwoord Ja is, luidde de aanbeveling „Verander van dokter.” U mag daarom uw bezoek aan de dokter niet als vruchteloos beschouwen als hij u alleen maar een advies geeft en geen recept uitschrijft. Dit kan ook gezegd worden van alle beoefenaars van alternatieve geneeswijzen die geneigd zijn bij ieder bezoek hun favoriete of duur te betalen programma’s voor te schrijven.

Een wijs streven is een zo groot mogelijk deel van het leven zonder pillen of therapieën door te komen. Er zijn steeds minder mensen die kunnen zeggen dat zij een leven leiden dat vrij is van pillen.

Medisch advies inwinnen

„Twee van elke drie patiënten in de wachtkamer van een huisarts hoeven daar niet te zitten”, bericht USA Today. En dit geldt waarschijnlijk ook voor bezoeken aan chiropractici, kruidendokters, natuurgenezers en vele andere alternatieve genezers. Wanneer zich een of andere kwaal aandient, moet men daarom analyseren of men werkelijk iemand nodig heeft of dat het eenvoudig een kwestie is de realiteit onder de ogen te zien. Is het probleem psychisch of wordt het veroorzaakt door emotionele spanning? In dat geval bent u wellicht zelf in staat, misschien met wat raad, het probleem aan te pakken. Bent u werkelijk ziek, of bent u lichamelijk in orde maar worstelt u met een persoonlijk probleem? Is het iets wat een dokter wellicht kan genezen of is het gewoon een kou, wat hoesten of een virus, iets wat u gewoon moet uitzieken? Is het iets wat ingedamd kan worden of zich ten goede kan keren, of moet het geaccepteerd worden als een uitvloeisel van de ouderdom?

Of u nu wel of niet deskundige hulp wilt inroepen, het is altijd verstandig om te proberen beter geïnformeerd te raken over de ziekte, de mogelijke oorzaken en behandelingsmethoden. Deze kennis kan u de overtuiging geven dat een bezoek aan een dokter of alternatieve genezer vaak onnodig is. Ook kan, wanneer zij uw probleem met u bespreken, uw kennis hen in belangrijke mate helpen bij het herstellen van uw gezondheid. Maar toon in het gesprek met uw dokter het juiste respect voor zijn ervaring en kennis, want anders zal uw zienswijze misschien niet erg gewaardeerd worden.

Verdient het aanbeveling een tweede specialist te raadplegen, ook al is men redelijk zeker dat de diagnose juist is? Dat hangt af van de aard van de ziekte en van nog andere factoren. Maar soms is dit verstandig wanneer het om een operatie, een langdurige therapie of een ernstige ziekte gaat, en dit kan ertoe leiden dat er aanzienlijk minder operaties worden verricht.

Dr. Goldstein, lector in de preventieve geneeskunde aan de Sydney University, spreekt erover hoe mensen een operatieve ingreep veel te licht opvatten. De algemene instelling lijkt te zijn „Bij twijfel eruit halen”.

Hoewel de arts of alternatieve genezer zich in een bevoorrechte positie bevindt en op grond van gespecialiseerde kennis zijn oordeel kan geven, is hij niet God. David Maddison, medewerker aan de medische faculteit van de University of Newcastle (Australië), merkt op: „Men mag niet de ogen sluiten voor de stijgende hoeveelheid bewijzen die laten zien hoe vaak experts het totaal bij het verkeerde eind hadden, vaak in richtingen die van letterlijk wereldschokkend belang waren. . . . In de medische professie lijkt het er sterk op dat de dagen van de God-dokter ten einde lopen — de tijd is welhaast voorbij dat de patiënt de arts zo hard nodig had of dacht nodig te hebben, dat hij hem een kennis en autoriteit toeschreef die uitreikte boven wat hem in werkelijkheid toekwam.”

Advies inwinnen bij een tweede chirurg of een andere diagnosticus die geen financieel voordeel trekt van zijn beslissing, kan dus bij tijden heel verstandig zijn, zeker voordat u zich de operatiekamer laat binnenrijden voor een ingreep waarvoor geen onmiddellijke noodzaak bestaat.

Verstandige morele beslissingen

Hoewel de arts zich oprecht kan bekommeren om de gezondheid van zijn patiënt, is de morele waardigheid van die patiënt een factor die niet genegeerd mag worden. Het kan best zijn dat een abortus of bloedtransfusie legaal is en voor de arts aanvaardbaar, maar de patiënt, vooral wanneer hij of zij een christen is met een door de bijbel gevormd geweten, beschouwt die ingreep wellicht als moreel verkeerd. — Ex. 21:22-25; Hand. 15:28, 29.

Of een beslissing wel of niet moreel juist is, wordt door verscheidene factoren bepaald, en dit vraagt dus evenwichtigheid en een goed oordeel. Edward Keyserlingk, een jurist die hoogleraar is aan de Carleton University en coördinator van de Canadese Law Reform Commission, zegt dat „ethiek, geneeskunde, theologie en wet” alle verweven zijn in morele beslissingen. Wanneer deze overwegingen echter met elkaar in conflict komen, waaraan moet dan volgens u het minste gewicht worden toegekend? Keyserlingk is er voorstander van om als algemene stelregel de wet een beperkte rol te laten spelen in de beslissing en als een laatste toevlucht te bezien.

Dr. Robert Dickman van de Case Western Reserve University in Cleveland in de Amerikaanse staat Ohio, zegt: „Hoe de morele (en/of religieuze) waarden van patiënten hun kijk op gezondheid en ziekte en hun verwachtingen ten aanzien van de geneeskunde beïnvloeden, lijken zaken waarmee de huisarts zich wel degelijk moet bezighouden.”

Zelfs artsen hebben soms moeilijke morele beslissingen te nemen. Wellicht legaliseert een regering marihuana, abortus of tabaksreclame. Toch kunnen vele artsen op morele gronden bezwaar maken.

Jim Garner zegt hier het volgende over in de Canadian Medical Association Journal: „Het essentiële beginsel is stellig dat als een persoon of organisatie denkt dat een bepaalde handeling verkeerd is, die persoon of organisatie het volste recht heeft om dat te zeggen, ongeacht het feit dat die handeling wettig kan zijn . . . We hebben de plicht tegenover onszelf onze eigen mening te vormen ten aanzien van morele kwesties; als burgers dienen wij ons allemaal naar de wet te voegen, maar de wet mag niet het morele oordeel doen wijken.” — Wij cursiveren.

De beoefening van de geneeskunde kent geen ingebouwde moraliteit. Wat moreel juist is, moet beslist worden door de volwassen patiënt, of waar het afhankelijke kinderen betreft, door het gezinshoofd. En dergelijke beslissingen behoren genomen te worden met een diep respect en een grote liefde voor de superieure wetten van Jehovah God. — Ps. 119:97.

Aangezien de bijbel heel duidelijk is in zijn opdracht dat ’mannen hun vrouw de liefde moeten geven die zij van nature voor hun eigen lichaam hebben’, betekent dit dat een echtgenoot ook als hij geen volledig begrip heeft van de specifiek vrouwelijke gezondheidsproblemen van zijn levensgezellin, toch een actieve belangstelling daarvoor moet opbrengen en zich ervoor moet interesseren welke dokters of genezers zijn vrouw bezoekt en wat deze haar voorschrijven. Hij dient nooit afstand te doen van deze verantwoordelijkheid als iets dat voor hem als man alleen maar verlegenheid oproept en dan de beslissingen over te laten aan zijn vrouw en de dokter (gewoonlijk ook een man). De huwelijksverbintenis waarin de twee „één vlees” vormen, vereist een diepe en liefdevolle bezorgdheid voor de vrouw. — Ef. 5:28, 31, Phillips.

Voor beslissingen op medisch gebied dragen de individuele patiënt en het gezinshoofd dus de primaire verantwoordelijkheid. Natuurlijk kunnen zij de raad inwinnen van naaste familieleden en behulpzame artsen en chirurgen als het om een moeilijke beslissing gaat. Maar bovenal is het wijs zich erom te bekommeren wat moreel aanvaardbaar is voor Jehovah God. Wat hij het belangrijkste acht, is bindend voor alle personen, voor de heelmeester zowel als de patiënt.

[Inzet op blz. 12]

„Wat u vandaag eet en drinkt, beïnvloedt uw gezondheid van morgen”

[Inzet op blz. 13]

„Twee van elke drie patiënten in de wachtkamer van een huisarts hoeven daar niet te zitten”

[Inzet op blz. 14]

„In de medische professie lijkt het er sterk op dat de dagen van de God-dokter ten einde lopen”

[Kader op blz. 15]

IS HET ZO DAT U . . .

• Zich volpropt met voedsel?

• Rookt?

• Grote hoeveelheden alcohol naar binnen werkt?

• Elke lichamelijke inspanning vermijdt?

• Geregeld drugs gebruikt?

DAN SCHAADT U UW GEZONDHEID

MOET U . . .

• Naar een dokter? of Er zelf iets aan doen?

• Drugs gebruiken? of Uw levensstijl veranderen?

• U laten opereren? of Een alternatieve behandeling zoeken?

• Doen wat wettelijk is toegestaan? of Doen wat God behaagt?

WIE MOET DE UITEINDELIJKE BESLISSING NEMEN?