Jonge mensen vragen . . .

Dansen is toch zeker alleen maar een onschuldig vermaak?

DANSEN kan gezien worden als een van onze Schepper afkomstig geschenk dat ons een extra manier verschaft om onze vreugde te uiten. Zijn aanbidders in oude tijden hadden de gewoonte te zingen en ’zich te verheugen in de dans’ (Jeremia 31:12, 13). Dansen kan ook een vorm van vrijetijdsbesteding, een prettige ontspanning zijn. In Jezus’ gelijkenis van de verloren zoon werd de vreugde om de terugkeer van de zoon onder meer geuit met „concertklanken en gedans”. — Lukas 15:25.

’Maar hoe staat het met snelle dansen?’ vragen sommige jongeren zich af. Daar is op zich ook niets op tegen. De bijbel vertelt bijvoorbeeld dat koning David zo innig blij was dat de heilige ark van het verbond in Jeruzalem terug was, dat ’hij uit alle macht rond danste’ (2 Samuël 6:14). David danste vermoedelijk heel energiek en snel — maar niet teugelloos. Kun je zeggen dat elk snel gedans gepast of onschuldig is? Neen, het is nodig voorzichtig te zijn. Je kunt meegesleept worden door de muziek.

Vermijd het meegesleept te worden

Hoewel het prima is bij elkaar te komen om samen plezier te hebben, is het op zulke bijeenkomsten noodzakelijk zich te blijven intomen. De apostel Paulus vermaande christenen in de eerste eeuw: „Laten wij betamelijk wandelen, zoals overdag, niet in brasserijen [„wilde feesten”, The Bible in Living English] en drinkgelagen, niet in ongeoorloofde gemeenschap en losbandig gedrag, niet in twist en jaloezie” (Romeinen 13:13). Dit schreef hij ongetwijfeld omdat dronkenschap, sensueel dansen en wilde losbandigheid de typische kenmerken waren van de heidense feesten in oude tijden.

Eeuwen voordien had Socrates zo’n feest beschreven, waar vrouwen „zich overgaven aan uitingen van ongeremde opwinding, met gedans en luidruchtig aanroepen van de god. . . . De mannen gaven aan soortgelijke opwellingen toe met lawaaiige festiviteiten in de straten, op het geluid van cimbalen en tamboerijn”. De vroege christenen moesten dan ook oppassen dat op geen van hun gezellige bijeenkomsten een soortgelijke geest weerspiegeld werd.

Paulus’ waarschuwing „wilde feesten” te vermijden, is nog steeds op haar plaats. Op zulke bijeenkomsten in deze tijd worden mensen vaak zo beïnvloed door de muziek (en niet te vergeten door drugs en alcohol) dat zij zich laten meeslepen. Zij dansen wild — provocerend. Jongeren moeten daarom oppassen dat zij op feestjes niet alle remmen losgooien en ’helemaal opgaan in de muziek’. De bijbelse raad luidt: „Houdt uw zinnen bij elkaar, weest waakzaam.” — 1 Petrus 5:8.

Ja, soms kunnen dansbewegingen die gracieus uitgevoerd kunnen worden — of op z’n minst bescheiden — ook op een provocerende wijze worden gemaakt. Het is altijd nodig voorzichtig te zijn als bij een dans de lichaamsbewegingen zodanig zijn dat ze bij jezelf en anderen erotische verlangens kunnen wakker roepen, omdat daarmee de grens der christelijke bescheidenheid overschreden wordt.

John, bijvoorbeeld, danst dolgraag. Maar hij geeft nu toe dat sommige van de dansen die hij vroeger danste seksueel suggestief waren. John herinnert zich: „Ik weet nog dat ik seksueel gestimuleerd werd door aan bepaalde dansen mee te doen of anderen gade te slaan die ze dansten.” Omdat hij zich nu aan christelijke beginselen houdt, is hij zo verstandig die dansen te vermijden.

Ook het soort muziek waarop je danst is belangrijk. Goed, misschien ben je dol op muziek met een krachtige beat. Maar moet die op een oorverdovend geluidsniveau worden gespeeld om ervan te kunnen genieten? En is het verstandig zulke muziek non-stop te spelen? De voortdurende, krachtige beat van muziek heeft er, zo blijkt, toe bijgedragen dat sommige bijeenkomsten in „wilde feesten” ontaardden.

Als de muziek langzaam is

Ook dansen op langzame en zachte muziek kan gevaar opleveren. Bill en Ann bemerkten dit op de bruiloft van een vriend. Ann legt uit: „Vaak werden de lichten gedimd en werd er langzame, romantische muziek gespeeld. De dansvloer was vol paartjes, onder wie tieners, die heel dicht tegen elkaar dansten.” Bill voegt eraan toe: „Sommigen drukten zich tegen elkaar aan en maakten nauwelijks nog danspassen.”

Zoals je heel goed weet, kan het aanraken van iemand van de andere sekse al sterke verlangens opwekken. Het spreekt dan ook vanzelf dat het niet verstandig is iemand stevig omstrengeld te houden op het ritme van romantische muziek. Zou zo iets echt onschuldig of heilzaam lijken als er geen muziek speelde? Zou het zelfs voor een echtpaar als gepast overkomen als zij zich in het openbaar zo gedroegen? Mocht je dus besluiten op langzame muziek te dansen, wees dan op je hoede voor de mogelijke gevaren. Sommigen zijn ertoe gekomen hoererij te bedrijven nadat hun hartstochten opgewekt waren door onbescheiden dansen.

Achter de beat

Vergeet ook niet dat muziek meer is dan alleen de beat. Vaak gaat er achter de beat een suggestieve — zo niet pornografische — tekst schuil. En vaak is de melodie waarvan de smerige woorden vergezeld gaan pakkend en de beat onweerstaanbaar. Maar is het mogelijk op zulke songs te dansen en toch je gedachten onschuldig en opbouwend te houden?

Heb je wel eens een song gehoord die je nu niet bepaald aanstond terwijl je jezelf er later toch op betrapte de melodie te neuriën of de woorden te zingen? Onze geest zuigt inlichtingen op die wij soms liever zouden vergeten. Voorzie immorele woorden van een mooie melodie en een krachtige beat, en zorg voor eindeloze herhaling (typerend voor sommige moderne muziek), en je ziet waarom dansen op zo’n song gevaarlijk is. De woorden kunnen een bijna onuitwisbaar in je geest — en je hart — gegrifte dreun worden.

Zul jij dansen?

Onze liefdevolle Schepper wil dat wij gelukkig zijn, en ontspannende activiteiten dragen al sedert onheuglijke tijden tot het geluk van mensen bij. De bijbel zegt: „De openbare pleinen van de stad zelf zullen gevuld zijn met jongens en meisjes die spelen.” Ook staat er dat er „een tijd om te dansen” is (Zacharia 8:5; Prediker 3:4, Willibrordvertaling). En toch is, zoals wij hebben gezien, niet al het dansen gewoon een onschuldig vermaak. Zowel in het verleden als in deze tijd is er vaak gedanst op een manier die de seksuele hartstochten opwekt en mensen ertoe brengt seksuele immoraliteit te bedrijven. Daarom is de vraag Zal ik dansen? gerechtvaardigd.

Sommigen zullen er de voorkeur aan geven niet te dansen, in het besef van het potentiële gevaar dat erin schuilt vanwege de ongezonde invloed van de wereld en, misschien, hun eigen neiging zich te laten meeslepen in minder onschuldige dansen. Dus net zoals sommigen zullen afzien van alcoholische dranken — niet omdat deze dranken op zich zondig zijn, maar vanwege de mogelijke schade die drinken hun zou kunnen berokkenen — zo zullen sommigen om soortgelijke redenen zo verstandig zijn van dansen af te zien. Toch kan het zijn dat je bemerkt dat dansen in een goede sfeer en op zorgvuldig geselecteerde muziek waaraan je genoegen en plezier beleeft, wel degelijk mogelijk is, en dat zonder kwalijke gevolgen. Als je minderjarig bent, is het goed aandachtig te luisteren naar je christelijke ouders en hun wensen in acht te nemen. — Efeziërs 6:1-3.

Jaren geleden leerden jongeren meestal dansen van hun ouders en andere oudere personen. Zulke dansen werden vaak van geslacht op geslacht doorgegeven! Onze Schepper heeft eens tot de Israëlieten gezegd: „De maagd [zal] zich verheugen in de dans, ook de jongelingen en de grijsaards, allen te zamen” (Jeremia 31:13). Waarschijnlijk namen zij deel aan groepsdansen, aan „reidansen” bijvoorbeeld (Rechters 21:21; Psalm 150:4). Jongeren en ouderen kunnen er nog steeds plezier aan beleven samen te dansen!

In veel landen zijn groepsdansen nòg populair. In de Verenigde Staten heeft men square dances. Dit kan een plezierige vorm van ontspanning zijn waaraan mensen van alle leeftijden kunnen meedoen. Mexicanen dansen graag „La Raspa”. En de Grieken houden er nog steeds van een rondedans te doen. Als je een feestje geeft waarbij gedanst wordt, waarom nodig je dan je ouders en wat ouderen niet uit? Misschien kunnen zij jou menige danspas leren en zul jij het een aangename ervaring vinden samen met hen te dansen.

Ouderen zouden je een paar dansen van vroeger kunnen leren. Als je ouders en andere mensen voor wie men respect heeft, erbij zijn, zal de stemming ook niet in losbandigheid ontaarden. Geef daarom de voorkeur aan feestjes thuis waarbij hele gezinnen aanwezig zijn. Wijs alle muziek die verlaagt en liedjes met een onsmakelijke tekst af! Houd je ontspanning binnen de perken zodat er niet te veel van je tijd en aandacht door opgeslokt wordt. Door deze suggesties toe te passen, kun je van dansen genieten op een manier die echt een onschuldig vermaak vormt.

[Inzet op blz. 12]

Te dicht tegen elkaar dansen op langzame, romantische muziek kan immorele verlangens opwekken

[Illustratie op blz. 13]

Op christelijke feestjes kunnen zowel jongeren als ouderen genieten van groepsdansen