De eenheid die Gods goedkeuring heeft

WIJ hebben aandacht besteed aan enkele van de vele pogingen om mensen op grond van religie te verenigen. Maar zelfs de Wereldraad van Kerken is ten aanzien van veel kwesties verdeeld en kan geen helder, eenstemmig signaal geven. Waarom falen dergelijke pogingen om eenheid te bereiken?

Ten eerste richten de pogingen zich op een eenheid die is gebaseerd op slechts een of twee leerstellige of organisatorische punten, die gewoonlijk een middenweg vormen tussen de afzonderlijke sektarische opvattingen. Dan tracht men groepen samen te voegen in plaats van individuele personen, en er bestaan vaak grotere verschillen binnen de samen te voegen groepen dan tussen de groepen onderling. Bovendien bewerkt een eenheid op basis van een of twee leerstellingen niet dat de miljoenen erbij betrokken kerklidmaten verenigd zijn in hun denken, standpunten en gedrag. Dit is niet de door God goedgekeurde eenheid.

De eenheid zoals Jezus die onderwees

Jezus Christus maakte de opmerking dat aanbidders de Vader ’met geest en waarheid moeten aanbidden’ (Johannes 4:23, 24). Dit betekent een eenheid die veel verder reikt dan een samengaan van groepen of een overeenstemming over een paar leerstellingen. Hij zei tot zijn discipelen: „Ik ben de wijnstok, gij zijt de ranken. Wie in eendracht met mij blijft, en ik in eendracht met hem, die draagt veel vrucht . . . Indien gij in eendracht met mij blijft en mijn woorden in u blijven . . . Als gij mijn geboden onderhoudt, zult gij in mijn liefde blijven” (Johannes 15:5, 7, 10). Jezus sprak niet over een oppervlakkige eenheid, maar zei dat zijn woorden in zijn discipelen zouden blijven en dat zij al zijn geboden zouden onderhouden.

Heeft Jezus niet gezegd dat zijn volgelingen geen deel van de wereld mochten zijn (Johannes 15:19), dat zij elkaar moesten liefhebben zoals hij hen liefhad (Johannes 13:34, 35), dat zij oneerlijkheid en immoraliteit moesten vermijden (Matthéüs 5:28; Markus 7:21-23), en dat zij om leven te verwerven door de nauwe poort moesten gaan en op de smalle weg moesten blijven? (Matthéüs 7:13, 14) Wil iemand in oprechtheid beweren dat deze woorden van Jezus werkzaam zijn in zelfs maar een minderheid van de leden van de kerken die naar eenheid streven? Toch moet de basis van eenheid onder mensen juist gelegen zijn in hun eenheid met Christus Jezus en zijn woorden. Maar is zo’n eenheid wel mogelijk? De bijbel beantwoordt deze vraag bevestigend; deze eenheid bestond in de christelijke gemeente van de eerste eeuw.

Op de laatste avond voor zijn dood bad Jezus betreffende zijn volgelingen tot zijn hemelse Vader: „Heilig hen door middel van de waarheid; uw woord is waarheid . . . betreffende hen doe ik een verzoek . . . opdat zij allen één mogen zijn, evenals gij, Vader, in eendracht met mij zijt en ik in eendracht met u ben, dat ook zij in eendracht met ons mogen zijn, opdat de wereld moge geloven dat gij mij hebt uitgezonden” (Johannes 17:17, 20-23). Deze eenheid werd door de inwerking van Gods Woord en heilige geest steeds sterker.

Vroege christelijke gemeente verenigd

De vroege christelijke discipelen waren verenigd rond de leringen van de apostelen (Handelingen 2:42). Jezus had zijn volgelingen opgedragen discipelen te maken van mensen uit alle natiën, zodat hun eenheid nationale en raciale grenzen zou gaan overschrijden (Matthéüs 28:19, 20). Van vroege christenen kon daarom worden gezegd: „Er is noch jood noch Griek, er is noch slaaf noch vrije, er is noch man noch vrouw, want gij zijt allen één persoon in eendracht met Christus Jezus.” — Galáten 3:28.

De vroege christenen waren verenigd in hun opvatting over God, zijn naam en voornemen (Matthéüs 6:9, 10; Romeinen 10:13; 1 Petrus 3:10-12; 1 Johannes 4:8-10), en in hun kijk op de wereld om hen heen (2 Korinthiërs 4:4; Jakobus 4:4; 1 Johannes 2:15-17; 5:19, 20). Zij bezaten dezelfde kijk op moreel gedrag als de apostel Petrus, die verklaarde: „Wordt ook gij, in overeenstemming met de heilige die u geroepen heeft, zelf heilig in uw gehele gedrag” (1 Petrus 1:14-16; 2:12). Dit toont ons dat de eenheid van de christelijke gemeente in de eerste eeuw een verreikende zaak was. Die christenen werden vermaand ’in overeenstemming met elkaar te spreken en . . . nauw verenigd te zijn in dezelfde geest en dezelfde gedachtengang’. — 1 Korinthiërs 1:10.

Maar, zullen sommigen wellicht willen aanvoeren, toen was de christelijke gemeente nog jong, klein en primitief, en het is alleen maar natuurlijk dat naarmate het christendom vele nationale, raciale en culturele groepen ging omvatten, er mettertijd ook enorme verschillen ontstonden. Toch bad Jezus dat de liefde en eenheid die zijn volgelingen zouden tonen, zowel zouden bewijzen dat hij door God was gezonden alsook dat zij zijn discipelen waren (Johannes 17:20, 21; 13:34, 35). Het is redelijk om te stellen dat dit zo dient te zijn met Jezus’ ware discipelen in de tijd van het einde waarin wij nu leven. Een dergelijke eenheid bestaat inderdaad binnen die groeiende groep mensen die als Jehovah’s Getuigen bekendstaan.

Ware christelijke eenheid in onze tijd

Eens verdeeld als leden van tientallen verschillende religies, of helemaal geen godsdienst belijdend, zijn Jehovah’s Getuigen nu werkelijk verenigd door hun aanbidding van God door bemiddeling van Christus en door de verenigende uitwerking van de bijbel in hun leven.

Voor het geval dat sommigen hierin geen echte eenheid zien, maar een vorm van onderwerping aan sektarische uniformiteit, zouden wij willen zeggen: Waar u ook woont, onderzoekt u grondig de activiteiten van Jehovah’s Getuigen. U zult bemerken dat zij dezelfde geloofsovertuigingen hebben, dezelfde opvatting over God, dezelfde kijk op moreel gedrag en dezelfde kijk op de wereld om hen heen als hun medegelovigen in elk ander land. En dit ongeacht hun nationaliteit, ras of vroegere religieuze of politieke bindingen. Omdat zij Jezus’ gebod opvolgen om geen deel van de wereld te zijn (Johannes 15:19), wordt hun eenheid niet verstoord door de conflicten van de wereld.

Hun eenheid is een eenheid van individuele personen, niet slechts een samenvoeging van groepen. Het is een eenheid in denken en gedrag, een eenheid die elk facet van hun leven raakt. Het is een eenheid die is gebaseerd op het feit dat zij eerst Gods koninkrijk en zijn rechtvaardigheid zoeken (Matthéüs 6:33). Jehovah’s Getuigen bidden: „Onze Vader in de hemelen, uw naam worde geheiligd. Uw koninkrijk kome” (Matthéüs 6:9, 10). Voor hen is dit meer dan een betekenisloos opzeggen van woorden. Deze woorden wijzen op de werkelijke hoop voor het verenigen van de mensheid: Gods hemelse koninkrijksregering.

Onderzoek dit voor uzelf. Wij moedigen u aan contact op te nemen met de plaatselijke gemeente van Jehovah’s Getuigen en hun bijeenkomsten te bezoeken. Op deze wijze zult u de eenheid kunnen waarnemen en ervaren die door Jehovah’s Getuigen is bereikt — de eenheid die God goedkeurt.

[Illustratie op blz. 11]

Op vergaderingen van Jehovah’s Getuigen kan men een ware, allesomvattende eenheid ervaren van mensen die gemotiveerd worden door Gods Woord